De Constructie Van De Wereld 89.

Ronald Ophuis

Dit is het portret van de kunstenaar Ronald Ophuis. Derde van een serie portretten van kunstenaars die ik sinds hun opleiding volg. Ronald Ophuis studeerde van 1988-1990 aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam. Ik was toen zijn docent en herinner me hoekige werkbesprekingen over zijn grote schilderijen die hij toen maakte met Hema glansverf op papier. Lees “De Constructie Van De Wereld 89.” verder

Constructie Van De Wereld 88.

Claudia Heinermann

Dit is het portret van de documentair fotograaf Claudia Heinermann. Tweede van een serie portretten van kunstenaars die ik volg sinds hun opleiding. Claudia Heinermann studeerde van 1986 – 1991 aan de AKI (het huidige  AKI ArtEZ) te Enschede en van 2004-2006 aan de Photo Academy in Amsterdam.

Tijdens haar studie aan de progressieve afdeling ‘Gemengde Media’ van de AKI was ik gedurende 4 jaar haar vaste docent. Voor dit portret hadden we een ontmoeting in haar solo tentoonstelling  ‘Wolfskinder ‘in het  Nutshuis te Den Haag. De tentoonstelling was de aanleiding van haar meest recente boek met dezelfde titel. Lees “Constructie Van De Wereld 88.” verder

De Constructie Van De Wereld 87.

KOSHER 1993. Collectie Albert Van Der Weide

RAM KATZIR

Dit is het portret van de beeldend kunstenaar Ram Katzir. Eerste van een serie portretten, in om en nabij 750 woorden, van kunstenaars die ik volgde sinds hun opleiding. Ram Katzir studeerde in 1995 af aan de legendarische afdeling Voorheen Audio Visueel van de Gerrit Rietveld Academie Amsterdam waaraan ik als docent verbonden was. Tijdens deze periode studeerde hij een jaar aan de vermaarde Cooper Union School of Art in New York bij o.m. Hans Haacke. Ram woonde en werkte de afgelopen dertig jaar in Israel en Nederland. Mijn herinnering aan zijn studie, actuele kennis en een ‘artist walk’ met hem vormden de voedingsbodem voor dit portret. Lees “De Constructie Van De Wereld 87.” verder

De Constructie Van De Wereld 86.

Actiemodel ‘Alle Macht Aan De Kunst’ in M0Bi, NP3 Groningen

Overstappen op trein station Zwolle. Kort daarna liep ik de trap af de tunnel in, zachte schaduwen op de stenen vloer. Reizigers komend vanuit verschillende continenten, althans zo leek het want de meesten zullen hier of elders in Nederland geboren zijn vermoed ik. De tunnel, toegang tot voorspoed en klatergoud en de mensen die ik zag leken tevreden, gelukkig zelfs. Lees “De Constructie Van De Wereld 86.” verder

De Constructie Van De Wereld 85.

Falen en andere hoogtepunten

Een curator van een tentoonstelling vroeg me om een kunstwerk over onze nationale knuffelkunstenaar Vincent van Gogh te maken. Volg vooral je eigen inzichten, zei hij. Ik maakte een kunstwerk van de laatste zin van een brief uit 1881 aan zijn broer Theo: ‘En nu gegroet, ontvang een handdruk in gedachten & geloof mij’. De zin is een ultrakorte samenvatting van zijn levenshouding en kunstenaarschap en ik zag die nog nooit eerder gebruik.

De curator vond mijn kunstwerk niet goed. Hij had liever een afbeelding gezien en vond mijn tekstbehandeling achterhaald en verwees voor onderbouwing daarvan naar kunsthistorische stromingen. Lees “De Constructie Van De Wereld 85.” verder

De Constructie Van De Wereld 84.

Tekening: Albert Van Der Weide

De Sonsbeek-tentoonstellingen in Arnhem worden vanaf 2016 een Quadriënnale. Om de vier jaar dus vanuit een vaste kernorganisatie. Stap voorwaarts. Nu vasthouden aan deze uitgangspositie, Arnhem, zelfs als het even tegen zit. Met het oog op die toekomst koppel ik voor de gelegenheid Sonsbeek aan de Documenta in Kassel.

Als luchtige introductie dit grapje: Lees “De Constructie Van De Wereld 84.” verder

De Constructie Van De Wereld 83.

Foto’s: Camera Batavia

“Hier houdt het op – hier houdt de wereld op”

In twee uur vaart de lijndienst van Harlingen naar Terschelling. Genoeg tijd om het vaste land in te ruilen voor het wadden eiland waar eb en vloed zichtbaar zijn door het droogvallen en overstromen van het wad. Magische slingerbeweging waarop je de klok op gelijk kunt zetten.

Eenmaal aangekomen dompelden we ons onder in Oerol 2015. Het muziek-, theater- en beeldendekunstfestival. Dit jaar met het thema: ‘Sence of place’. Lees “De Constructie Van De Wereld 83.” verder

De Constructie Van De Wereld 82.

DE ‘LAATSTE’ MODE

Bloedmooi in de Eusebiuskerk Arnhem

Vandaag gaat het over ‘de dood’ met het accent op het leven. Preciezer gezegd: het gaat over een klein maar niet onbelangrijk aspect van de dood vlak na het leven. Het begint hier mee. Na het sterven wordt het ontzielde lichaam afgelegd en opnieuw gekleed. Mijn ouders droegen in hun kist de kleding die ik van hen kende. Dat was vertrouwd en ze lagen er netjes bij.

Ik dacht aan mijn vader en moeder toen de kunstenaar en vormgever Petra Hartman me vroeg om voor de show DE ‘LAATSTE’ MODE een lijkwade te ontwerpen. Een doek waarin het ontzielde lichaam gewikkeld, opgebaard, het graf mee ingaat of in gecremeerd wordt. Lees “De Constructie Van De Wereld 82.” verder

De Constructie Van De Wereld 81.

Foto’s: René Wouters

Alles Heeft Een Prijs

Deze column heeft bovenmatige egocentrische trekjes en is doorspekt met ijdelheid en toegedekt chauvinisme. Lezers die daar van moeten braken, raad ik aan niet verder te lezen

Op 28 april 2015 omstreeks 18.00 uur ontving ik de begerenswaardige ‘The Prize of arts 2015’ uit handen van de kunstenaar Arno Arts in de binnentuin van Café Brasserie Dudok in Arnhem. Lees “De Constructie Van De Wereld 81.” verder

De Constructie Van De Wereld 80.

Foto’s: Albert Van Der Weide

Lanzarote Blues

In het vliegtuig vanaf Schiphol naar Lanzarote, het vulkaaneiland in de Canarische archipel onder Spaans gezag, keek ik uit het raam het heelal in. Het schemerde in de vroege ochtend en slierten wolken werden aangelicht in een traag veranderende compositie.

Meer dan wanneer ik op de aarde sta, werd ik geconfronteerd met de enorme ruimte waarin ik me bevond. Lees “De Constructie Van De Wereld 80.” verder