De Constructie Van De Wereld 82.

DE ‘LAATSTE’ MODE

Bloedmooi in de Eusebiuskerk Arnhem

Vandaag gaat het over ‘de dood’ met het accent op het leven. Preciezer gezegd: het gaat over een klein maar niet onbelangrijk aspect van de dood vlak na het leven. Het begint hier mee. Na het sterven wordt het ontzielde lichaam afgelegd en opnieuw gekleed. Mijn ouders droegen in hun kist de kleding die ik van hen kende. Dat was vertrouwd en ze lagen er netjes bij.

Ik dacht aan mijn vader en moeder toen de kunstenaar en vormgever Petra Hartman me vroeg om voor de show DE ‘LAATSTE’ MODE een lijkwade te ontwerpen. Een doek waarin het ontzielde lichaam gewikkeld, opgebaard, het graf mee ingaat of in gecremeerd wordt.

constructie82_2De vraag van Petra Hartman intrigeerde me direct. Hoewel de lijkwade in mijn leven een onbekend fenomeen was. De lijkwade heeft verschillende vormen die verbonden zijn aan de omstandigheden waarin de overledene leefde en ook de verwachting van wat er na de dood zou kunnen komen. De lijkwade markeert in het ritueel van afscheid nemen de fase van hier naar elders. Is verbonden aan levensovertuiging, sociale en maatschappelijke codes, religie en spiritualiteit. Het is een betekenisdrager en behoort als zodanig tot DE ‘LAATSTE’ MODE.

Ik ging aan de slag en na intensief onderzoek en het ontdekken van een definitieve vorm voor ‘mijn’ lijkwade, mailde ik aan Petra Hartman: “Mijn ontwerp voor de lijkwade refereert aan niet nader te benoemen kleine deeltjes geladen met energie. Het kan materie zijn, maar ook gedachten of herinneringen. Ze zijn helder getekend op losse vellen papier die ik op blauw textiel heb gespeld en daarna gefotografeerde. Het wordt geprint op vlaggendoek, wat verwijst naar een natie of groep. In mijn visie staat het symbool voor niemandsland, daar waar iedereen woont.”

Petra Hartman had de vraag voor een lijkwade of een urn ook aan zichzelf en aan Hilde Foks, Wouter Stips, Bernadette ten Have, Rinke Nijburg, Katja de Soeter, Maria Hees, Sonja Huinink, Cristina Garcia Martin, Romy Kokke, Louise te Poele, Klaas Gubbels, Ziv Gil Kazenstein, Judith Stolker, Sjaak Hullekes, Marije de Goey, Jan Sieberlink, Sander Ludke, Rosemin Hendriks, Arnout Visser, A Body Issue, Sheila de Vries gesteld. Deze kunstenaars, ontwerpers, fotografen en schrijvers hebben hun talent en inzicht optimaal ingezet.

De show werd georganiseerd onder de productienaam ‘Lik mijn wonden’ van Petra Hartman die in 2013, met een ander thema, een spraakmakende editie tijdens de Mode Biënnale Arnhem liet zien.

constructie82_3De lijkwades en urnen werden op een speciale manier geshowd tijdens DE ‘LAATSTE’ MODE. Op de catwalk in het midden van het schip van de Eusebiuskerk werden de lijkwaden geshowd op modellen die op rijdende witte brancards, ontworpen door Ruud-Jan Kokke, lagen waarvan het horizontale deel zacht heen en weer bewoog. De urnen werden door de modellen op de handen of ontworpen attributen gedragen. Achter ieder onderdeel dat geshowd werd liep een ‘engel’. De modellen hadden een veelvormige verschijningsvorm en waren in samenstelling kleurrijk. Professionals, amateurs, jong en op leeftijd, mannen/jongens, meisjes/vrouwen. Enkelen in een rolstoel, met één arm, spastisch of zonder voeten. Allen op basis van gelijkwaardigheid en zonder uitzondering bloed mooi in mijn ogen.

Ik maakte een deel van de voorbereiding op 6 juni mee. Zag de mensen achter de schermen die verantwoordelijk waren voor visagie, catering, organisatie, logistiek, grip en regie aan het werk. Met scherpe focus op de show en warme persoonlijke aandacht en respect voor elkaar. De modellen liepen en reden proef op de catwalk om het gevoel en de sfeer te pakken te krijgen. Daarna volgde een generale repetitie met alles er op en er aan wat ook in de show te zien zou zijn. Tussen deze activiteiten liepen een filmteam en fotografen om cruciale momenten vast te leggen.

Om 21.00 uur waren alle stoelen van de Eusebiuskerk bezet door mensen die een toegangskaart hadden gekocht. De zangeres Cece van LOVD Daniel Beasley producer opende de avond. Daarna ontrolde zich de show in hoog tempo. Voordat Cece het afsluitende lied zong, danste de choreografe Sofie Jetten.

constructie82_4Daarna stopte de muziek en de theaterspots gingen uit. Het verhaal was verteld zonder een woord te zeggen.
Het applaus galmde door de kerk en het publiek begon in de stilte daarna langzaam met elkaar een gesprek over de ervaringen tijdens de show. Deelden meningen en kritiek uit over de ontwerpen, de muziek, het tempo, wat mooi en afzichtelijk was en over de kwetsbaarheid van het onderwerp. Vooral over de kwetsbaarheid.

De tentoonstelling DE ‘LAATSTE’ MODE met de originele ontwerpen, foto’s en film is van 19 juni tot 19 juli 2015 in de Eusebiuskerk in Arnhem te zien.

Auteur: Albert Van Der Weide

Albert Van Der Weide is kunstenaar en woont en werkt in Arnhem. Hij exposeert en voert projecten uit in binnen- en buitenland. Albert schrijft sinds 2009 columns voor Arnhem aan Zee. +31 64 15 74 352, https://albertvanderweide.nl/

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *