De politici Caroline, Thierry, Jesse, Attje, Dilan, Farid en Hugo leken kleiner van postuur dan op de televisie. Toen ik ze zag in de voor het publiek toegankelijke deel van de Tweede Kamer der Staten-Generaal in Den Haag. Waar ik twee dagen onaangekondigd op werkbezoek was. Werkbezoek? Ja, het was de verkenning naar de beeldvorming van politieke ‘macht’. Een onderwerp dat me vanuit mijn kunstenaarschap boeit.
Lees “De Constructie Van De Wereld 176.” verderOp een woensdagochtend half elf las ik met een cappuccino en een stuk appeltaart onder handbereik. Niet omdat het feest was, maar omdat ik er zin in had. In de wetenschap dat nu in Europa een oorlog uitgevochten wordt waarin mannen elkaar vermoorden, vrouwen sneuvelen en kinderen in de leeftijd van onze kleinkinderen creperen. Jawel, las ik de tekst van Nederlands wereldberoemde filosoof Spinoza (1632-1677):
Lees “De Constructie Van De Wereld 175.” verderWij, Rijk Willemse en Albert Van Der Weide, mannen van een zekere leeftijd en statuur, pakken het jaar 2023 vast. Al jaren werken samen en ik vond het de hoogste tijd om gezamenlijk plaats te nemen in de tijdcapsule die het nieuwe jaar zal zijn. We ontwikkelden daarvoor een eenvoudige opzet. Wekelijks schrijven en/of tekenen we en plaatsen we onze resultaten op het platform www.in2023.nl.
Lees “De Constructie Van De Wereld 174.” verderDe stofzuiger klikte inwendig in een steeds hoger oplopend ritme. Nadat het vloerkleed voor de helft gezogen was, steeg uit de stofzuiger de lucht van verschroeid rubber op. Na een kort gereutel stopte de elektromotor, het definitieve einde van de zuigkracht die ons meer dan twintig jaar had gediend.
Lees “De Constructie Van De Wereld 173.” verderBoekendelen
Voor het schrijven van deze column ben ik op de derde verdieping van Rozet in Arnhem aan een tafel gaan zitten. Rozet is het prachtige, door Neutelings Riedijk Architecten ontworpen gebouw, waarin de Openbare Bibliotheek, de Volksuniversiteit, het Erfgoedcentrum en de kunstuitleen gehuisvest zijn.
Lees “De Constructie Van De Wereld 172.” verderDeze zomer zag ik de tentoonstelling Open-End van Marlene Dumas in het prestigieuze Palazzo Grassi in Venetië. De tentoonstelling van haar beroemde schilderijen loopt parallel aan de Biënnale van Venetië, het internationale evenement in de beeldende kunst sinds 1895. Dwalend door de zalen van het museum dacht ik aan de op 12 augustus 2022 overleden Liesbeth Brandt Corstius voormalig directrice van het Gemeentemuseum Arnhem, het huidige Museum Arnhem.
Lees “De Constructie Van De Wereld 171.” verderDe camping Miramare op Punta Sabbioni in Venetië is bij ons al lang favoriet. Ook hier het collectieve gedrag van de kampeerders om een plaats te huren. Die met de tent, caravan plus voortent of camper in te richten. Gebruik te maken van een scala aan handige of noodzakelijke faciliteiten. Zoals daar zijn het zwembad, kampwinkel en gratis bustickets naar het strand. In het toiletgebouw – mannen en vrouwen gescheiden – is het douchen, poepen, plassen en tandenpoetsen hoorbaar. De afwas kan ook gezamenlijk gedaan worden. Voor dit alles na het verblijf de rekening te voldoen.
Lees “De Constructie Van De Wereld 170.” verderDe camping waarop we in Italië op doorreis naar Venetië staan, wordt bevolkt door een dwarsdoorsnede van de Europese ‘middenklasse’. Goed doorvoed, vrolijk en avontuurlijk toeren we als een groep nomaden met onze tenten, caravans en campers. De routeplanner altijd in de nabijheid.
Lees “De Constructie Van De Wereld 169.” verderOp weg naar Venetië droomde ik op een camping, met zeer luxe douches, in Zuid-Duitsland, dat ik door de hoofdredactrice van een groot papieren dagblad uitgenodigd werd wekelijks een column te schrijven. Met een prima financiële beloning in het vooruitzicht waarmee mijn wens om, voor mijn overlijden, in een kobaltblauwe Tesla te rijden dichterbij zou komen.
Lees “De Constructie Van De Wereld 168.” verderOp een vroege maandagochtend sloeg ik met de fiets over de kop. Dat klinkt dramatisch en dat was het ook. Het had slecht af kunnen lopen als mijn hoofd op de stenen terecht was gekomen. Mijn rechterknie was geklemd tussen het frame van de fiets en het stuur. Zwaar gekneusd, daarna een aantal weken door het leven gestrompeld en wel volledig hersteld.
Aandacht nu, let op, voor een activiteit in Klarendal Arnhem, zonder boze boeren en burgers, overstromingen, bosbranden, verwoestende droogte, voet- en korfballen. Kunst in uitvoering voor iedereen, zeker voor de bewoners van de wijk inclusief de burgemeester, op het juiste moment. Welaan hier volgt het persbericht prachtig geschreven door Terry van Gurp.
Lees “De Constructie Van De Wereld 167.” verder
