(Foto’s: Archief Slow Sports Arnhem)
Soms als ik, tijdens mijn wekelijke Slow Sports-les, in het park een heuveltje op ren, stel ik me voor dat ik een topsporter ben. Die net een wereldrecord heeft behaald en eeuwige roem en een paar ton euro heeft verdiend. Als ik op de top van dat heuveltje sta, met een verhoogde ademhaling, weet ik wel beter.
Lees “De Constructie Van De Wereld 165.” verderAan het begin van de toespraak van Saskia Bak, directeur van het Museum Arnhem, voorafgaand aan de opening van het nieuwe museum op 12 mei 2022, verwees zij nadrukkelijk naar de waarde en betekenis van kunst als contragewicht ten opzichte van alle oorlogen op de wereld. Punt gemaakt.
Lees “De Constructie Van De Wereld 164.” verderAl meer dan tweeënzeventig jaar leef ik in vrede. Prima, niks mis mee. Gelukkig is me de directe ‘shit’ van een oorlog bespaard gebleven. Het lijkt me verschrikkelijk dat het leven beheerst wordt door angst, terreur, intimidatie, machteloosheid en constante dreiging van geweld in welke vorm dan ook. En als de oorlog beëindigd is, door te moeten leven met lichamelijke en geestelijke beschadigingen – trauma’s die het optimaal leven in het heden onmogelijk maken. Alle oorlogen zijn vernietigingsmachines.
Lees “De Constructie Van De Wereld 163.” verderOp de heenweg langs de Rijn in Arnhem naar de kunstenaars Roeki en Jerome Symons dacht ik aan het filmpje dat ik zag op internet. Het was de met de telefoon gefilmde arrestatie van de kunstenares en activiste Yelena Osipava in St. Petersburg in Rusland. Ze liep op straat en droeg twee door haar zelf gemaakte kunstwerken die handelen over en tegen de oorlog in Oekraïne. Tientallen mensen om haar heen applaudisseerden voor haar. Door acht in het zwart geklede, gemaskerde en bewapende agenten werd Yelena , die zevenenzeventig jaar is, weggevoerd. Voor haar ‘misdaad’ tegen de regering van Rusland hangt haar een fikse geldboete of gevangenisstraf boven het hoofd.
Lees “De Constructie Van De Wereld 162.” verder“Met kippengaas kun je geen muggen vangen”, zei de winkelbediende toen ik me verontschuldigde voor het niet-dragen van een mondmasker. Vanachter het plastic scherm legde hij me vervolgens uit dat het dragen van een mondmasker vooral een symbolische functie heeft. “Vandaar het kippengaas en de muggen, snapt u.” Inmiddels zijn bijna alle beschermende maatregelen tegen Corona versoepeld. We zijn weer vrij, wel met de stok achter de deur dat als er een nieuwe Corona-variant de kop opsteekt we terug in het hok moeten.
Lees “De Constructie Van De Wereld 161.” verderAan de andere kant van de straat liep een man. Hij droeg een grote muts die zijn hoofd, behalve zijn neus, mond en kin, bedekte. Hij liep driftig en snel op sportschoenen van het merk New Balance. Uit de rugzak die hij droeg galmde muziek. Ik herkende ‘My name is’ van de rapper ‘Eminem’ die de bijnaam ‘Slim Shady’ heeft. De man liep na een kruispunt rechtdoor, ik sloeg rechtsaf. Wat wilde de man uitdrukken met zijn muts, New Balance-schoenen en de muziek?
Lees “De Constructie Van De Wereld 160.” verderSchrik niet. Mijn pensioenfonds heeft onlangs aangekondigd dat mijn pensioen in 2022 niet zal stijgen en ook mijn AOW blijft hetzelfde. Geen prijscompensatie en inflatiecorrectie… Ha. En dat in een periode waar het geld tegen de plinten klotst. Er werden reeds door de overheid miljarden euro’s steun uitgekeerd om tijdens de pandemie de economie aan de praat te houden. En de nieuwe regering zal met miljarden ‘goedkoop lage-rente-geld’, flink bijsturen. Het nieuwe regeerakkoord is vooral een repareerakkoord volgens deskundigen. De reparatie van alles wat de voorgaande jaren niet goed ging of gewoon mislukt is, zal in de toekomst hersteld worden, is de belofte.
Lees “De Constructie Van De Wereld 159.” verderNu vanuit Parijs, waar we een aantal dagen met een QR-code op zak waren, mensenmassa’s op straat en in drukke metrotreinen vermijdend. Mondkapjes alom en afstand houden, afstand houden. Ondanks de schaduw van Covid-19 hadden de wijken in Parijs die we bezochten hun grandeur behouden. De horeca en musea die we aandeden hebben een duidelijk reguleringsbeleid waardoor het er vrij ontspannen aan toe ging.
Lees “De Constructie Van De Wereld 158.” verderHij, de jongen die tegen de gevel van de winkel op de grond zat, waar ik mijn onderbroeken zou kopen, was die dag de eerste die om geld bedelde. Het is mijn gewoonte geworden om de eerste armlastige die ik op straat tegenkom desgevraagd geld te geven. Voor de jonge man stond een gevouwen stuk karton met de tekst: ‘Ik ben dakloos! God bless you!’ en een plastic bakje met daarin een vijftigeurocentmunt. Ik ging op mijn hurken zitten en deponeerde zo onopvallend mogelijk drie euro in zijn bakje.
Lees “De Constructie Van De Wereld 157.” verderDe man vroeg of ik van de politie ben. Hoofdschuddend ontkende ik. Ik zat naast hem op een lange houten bank, locatie: het Stationsplein Amsterdam Bijlmer Arena. Mijn favoriete hangplek als ik over moet stappen van de trein naar de metro. ‘Ik ben namelijk een beetje aangeschoten’, zei de man en glimlachte verlegen, doofde zijn sigaret met zijn schoen op de grond. Hij haalde een flesje uit zijn binnenzak en nam er een slok uit en liet zichtbaar opgelucht het flesje weer in zijn jas verdwijnen. We spraken wat over algemeenheden. Ineens nam hij een afslag in onze conversatie door zijn telefoon te pakken en mij een bericht te laten zien met zijn afspraak voor de volgende dag om half elf.
Lees “De Constructie Van De Wereld 156.” verder
