Op een dag besloot ik voor deze site uit pure nieuwsgierigheid portretten te schrijven. Van kunstenaars die ik ken sinds dat ze studeerden aan een kunstacademie waaraan ik als docent werkte. Wij, de kunstenaars en ik, bleven contact houden als collega’s. Voor het schrijven van de portretten spraken we af in hun atelier of elders.
Dit portret van de kunstenaar Rezi Lankveld gaat gaandeweg op een interview lijken. Lees “De Constructie Van De Wereld 116.” verder
Geboren worden is geen keus, ergens geboren worden ook niet, vertelde de kunstenaar Servet Kocyigit me toen we het over zijn achtergrond hadden. Hij en ik kennen elkaar van de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam. Hij studeerde tussen 1993-1997 aan de afdeling ‘de vrije richting’, ik was zijn docent. Lees “De Constructie Van De Wereld 115.” verder
In 2015 schreef ik voor deze site vier portretten van kunstenaars die ik sinds hun opleiding aan Nederlandse kunstacademies ken. Ik hervat in 2018 de serie en begin met het portret van Map de Maar. Lees “De Constructie Van De Wereld 114.” verder
Een aantal weken geleden heb ik mijn project ALBERT & SONSBEEK 2016-2017 afgesloten. Een jaar was het park Sonsbeek in Arnhem mijn inspiratiebron en werkterrein. Voor deze site schreef ik columns over ALBERT & SONSBEEK. Dit is de laatste in de serie en een samenvatting, afrekening, afscheid en conclusie, dus. Lees “De Constructie Van De Wereld 113.” verder
ALBERT&SONSBEEK 12
Van november 2016 tot november 2017 was het beroemde park Sonsbeek in Arnhem mijn inspiratiebron en werkterrein. Op zoek naar het profiel en de geheimen van het park als openbare ruimte en publieke domein. In Sonsbeek is nabij de hoofdingang aan de Apeldoornseweg het hertenkamp. De hotspot voor ouders met kinderen en senioren met een flinke dosis melancholie. En de ‘natuurlijke’ habitat van een groep herten. Om deze componenten te ervaren wilde ik tussen de herten in het hertenkamp zijn.
Een paar dagen voor Dierendag liet ik me vrijwillig opsluiten in het hertenkamp. Lees “De Constructie Van De Wereld 112.” verder
Van november 2016 tot november 2017 is het beroemde park Sonsbeek mijn inspiratiebron en werkterrein. Op zoek naar het profiel en DNA van het park. Voor deze column sprak ik met Jeroen Glissenaar – beheerder monumentale parken – gemeente Arnhem. Het publiek in het park en van radio/tv, kranten en zijn vlog kennen hem als de boswachter. Volle baard, kleding in schutkleuren soms een hoed. Bij felle zon soms een spiegelende zonnebril. Lees “De Constructie Van De Wereld 111.” verder
Van november 2016 tot november 2017 is het beroemde park Sonsbeek mijn inspiratiebron en werkterrein. Op zoek naar het profiel en DNA van het park. In deze column over tijdelijk twijfelen aan eigen identiteit en over een man die Sonsbeek als zijn woonplaats koos. Lees “De Constructie Van De Wereld 110.” verder
Van november 2016 tot november 2017 is het beroemde park Sonsbeek mijn inspiratiebron en werkterrein. Op zoek naar het profiel en DNA van het park. In deze column over het gevaar van bomen. En waarom alle sculpturen in het park plaats moeten maken voor een actief en dynamisch beleid voor de beeldende kunst.
ALBERT&SONSBEEK 8
Van november 2016 tot november 2017 is het beroemde park Sonsbeek mijn inspiratiebron en werk terrein. Op zoek naar het profiel en DNA van het park. Voor deze column sprak ik met wethouder Ine Burgsteden die Sonsbeek in haar portefeuille heeft. Met het doel om met haar te praten over favoriete uitspraak ‘Sonsbeek is voor iedereen’, de kenmerken van de openbare ruimte en over de toekomst van het park. Lees “De Constructie Van De Wereld 108.” verder
Deze column gaat over een reis door Griekenland, bezoek aan de klassieken, het eiland Serifos en aan de Documenta 14 in Athene. Gaat voor een minideel over mijn kunstproject ALBERT & SONSBEEK Arnhem dat zich van november 2016 tot november 2017 zal ontwikkelen. Lees “De Constructie Van De Wereld 107.” verder
