Een aantal weken geleden heb ik mijn project ALBERT & SONSBEEK 2016-2017 afgesloten. Een jaar was het park Sonsbeek in Arnhem mijn inspiratiebron en werkterrein. Voor deze site schreef ik columns over ALBERT & SONSBEEK. Dit is de laatste in de serie en een samenvatting, afrekening, afscheid en conclusie, dus. Lees “De Constructie Van De Wereld 113.” verder
ALBERT&SONSBEEK 12
Van november 2016 tot november 2017 was het beroemde park Sonsbeek in Arnhem mijn inspiratiebron en werkterrein. Op zoek naar het profiel en de geheimen van het park als openbare ruimte en publieke domein. In Sonsbeek is nabij de hoofdingang aan de Apeldoornseweg het hertenkamp. De hotspot voor ouders met kinderen en senioren met een flinke dosis melancholie. En de ‘natuurlijke’ habitat van een groep herten. Om deze componenten te ervaren wilde ik tussen de herten in het hertenkamp zijn.
Een paar dagen voor Dierendag liet ik me vrijwillig opsluiten in het hertenkamp. Lees “De Constructie Van De Wereld 112.” verder
Van november 2016 tot november 2017 is het beroemde park Sonsbeek mijn inspiratiebron en werkterrein. Op zoek naar het profiel en DNA van het park. Voor deze column sprak ik met Jeroen Glissenaar – beheerder monumentale parken – gemeente Arnhem. Het publiek in het park en van radio/tv, kranten en zijn vlog kennen hem als de boswachter. Volle baard, kleding in schutkleuren soms een hoed. Bij felle zon soms een spiegelende zonnebril. Lees “De Constructie Van De Wereld 111.” verder
Van november 2016 tot november 2017 is het beroemde park Sonsbeek mijn inspiratiebron en werkterrein. Op zoek naar het profiel en DNA van het park. In deze column over tijdelijk twijfelen aan eigen identiteit en over een man die Sonsbeek als zijn woonplaats koos. Lees “De Constructie Van De Wereld 110.” verder
Van november 2016 tot november 2017 is het beroemde park Sonsbeek mijn inspiratiebron en werkterrein. Op zoek naar het profiel en DNA van het park. In deze column over het gevaar van bomen. En waarom alle sculpturen in het park plaats moeten maken voor een actief en dynamisch beleid voor de beeldende kunst.
ALBERT&SONSBEEK 8
Van november 2016 tot november 2017 is het beroemde park Sonsbeek mijn inspiratiebron en werk terrein. Op zoek naar het profiel en DNA van het park. Voor deze column sprak ik met wethouder Ine Burgsteden die Sonsbeek in haar portefeuille heeft. Met het doel om met haar te praten over favoriete uitspraak ‘Sonsbeek is voor iedereen’, de kenmerken van de openbare ruimte en over de toekomst van het park. Lees “De Constructie Van De Wereld 108.” verder
Deze column gaat over een reis door Griekenland, bezoek aan de klassieken, het eiland Serifos en aan de Documenta 14 in Athene. Gaat voor een minideel over mijn kunstproject ALBERT & SONSBEEK Arnhem dat zich van november 2016 tot november 2017 zal ontwikkelen. Lees “De Constructie Van De Wereld 107.” verder
Deze column gaat over mijn kunstproject ALBERT & SONSBEEK dat zich van november 2016 tot november 2017 zal ontwikkelen.
Ons park Sonsbeek is van iedereen, hoor ik vaak. Wat is dan de rol en visie van de Gemeente Arnhem die immers de eigenaar van het park is? Ik maakte met de verantwoordelijk wethouder Ine Burgstede een afspraak om met haar te spreken over dit onderwerp. In mijn volgende column doe ik verslag. Lees “De Constructie Van De Wereld 106.” verder
Deze column gaat over mijn kunstproject ALBERT & SONSBEEK, dat zich van november 2016 tot november 2017 zal ontwikkelen.
Ondanks dat een groot deel van de bevolking een gul gebaar heeft gemaakt en massaal geld gestort heeft op Giro 555 om de hongersnood in landen van Afrika af te wenden.
Ondanks dat ik na het storten van mijn bijdrage naar de supermarkt ging om de ingrediënten van een heerlijke maaltijd te kopen.
Ondanks dat ik de smaak van honger nooit geproefd heb.
Ondanks, dit en dat, zus of zo, is het gewoon weer lente geworden. Daar wil ik het over hebben. Lees “De Constructie Van De Wereld 105.” verder
ALBERT&SONSBEEK 4
Deze column gaat over mijn kunstproject ALBERT & SONSBEEK dat zich van november 2016 tot november 2017 zal ontwikkelen. Mijn naam is Albert Van Der Weide, beeldend kunstenaar sinds 1977.
Op een mooie zondag ontmoette ik een familie uit de stad Aleppo in Syrië bij het hertenkamp in Sonsbeek. De familie was uit Aleppo gevlucht voor oorlogsgeweld en terreur vertelden ze me. We zijn nu veilig, zei de vader. Ze gaven de herten gul brood en vertelden me hoe uitzonderlijk dat is omdat er in hun eigen land geen brood voor de mensen was. Lees “De Constructie Van De Wereld 104.” verder
