De Constructie Van De Wereld 198.

Met en in 2025

De inwoners van Arnhem, onze stad, vierden met gezelligheid en feest de laatste uren van 2024 en de eerste uren van het nieuwe jaar. Zagen en hoorden het vuurwerk, dat landelijk honderd miljoen euro kostte, in rook opgaan. ‘Het leven wordt steeds duurder’, verzuchtte iemand tegen mij. Als bijeffect zijn er elfhonderd vuurwerkslachtoffers geteld. Met een mix van twee doden en levenden met blijvende schade aan ogen en ledematen. ‘In vergelijking met Oekraïne en Gaza valt het mee’, zei een leeftijdgenoot, die ik niet kende, op zes januari tegen me.

Het afsteken van vuurwerk is het hele jaar verboden in Arnhem ook tijdens de jaarwisseling. Althans, we mochten wel vuurwerk kopen maar het was niet toegestaan om het aan te steken. In mijn omgeving knalde het uren alsof het een lieve lust was.

Show

In opdracht van het gemeentebestuur werden grote laser- en led-shows geïnitieerd. Die samen met eco-vuurwerk op twee locaties in de stad te ervaren waren. Gevaarloos en goed voor het milieu. Ik zag de kindershow op de oever van de Rijn nabij het Provinciehuis. Kort door de bocht: ik vond het visueel en akoestisch schraal. Enfin, volgend jaar weer en dan met meer verbeeldingskracht!

Heen

In de eerste week van het jaar 2025 reed ik op de fiets naar het Park Sonsbeek. Op het fietspad van de Bosweg in het park fietste ik tussen twee vijvers door. Witte zwanen zwommen elegant door het water. Ik stapte van mijn fiets en keek naar de reflectie van hun witte lichamen in het wateroppervlak. Prachtig. Vervolgde het fietspad langs de Vlindertuin en de Volkstuinen. De wind ruiste door de kale takken van de bomen, het was elf graden Celsius. Ik nam twee keer de afslag links en arriveerde bij mijn bestemming. Zette mijn fiets in de stalling. Liep naar de ingang van het grote gebouw, de draaideur heette me welkom.

Voor jou

Na dik een uur wandelde ik door die draaideur van het gebouw weer naar buiten. De wind was aangewakkerd en zou later die dag een flinke storm worden. Ik nam een andere route retour naar huis. Fietste naar de Apeldoornseweg, sloeg rechtsaf de Sonsbeeksingel op, daarna rechtsaf de Zijpendaalseweg op. Thuis, veilig en fit, selecteerde ik voor jou die dit leest, in mijn atelier de tekeningen die bij deze column geplaatst zijn. Ze verbeelden, zonder woorden, mijn ervaringen met en in de wereld voor en na de jaarwisseling.

Auteur: Albert Van Der Weide

Albert Van Der Weide is kunstenaar en woont en werkt in Arnhem. Hij exposeert en voert projecten uit in binnen- en buitenland. Albert schrijft sinds 2009 columns voor Arnhem aan Zee. +31 64 15 74 352, https://albertvanderweide.nl/

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *