Aan het begin van de toespraak van Saskia Bak, directeur van het Museum Arnhem, voorafgaand aan de opening van het nieuwe museum op 12 mei 2022, verwees zij nadrukkelijk naar de waarde en betekenis van kunst als contragewicht ten opzichte van alle oorlogen op de wereld. Punt gemaakt.
Lees “De Constructie Van De Wereld 164.” verderWijdbeens en midden op het pad stond hij me op te wachten. Zijn groene Range Rover had hij onopvallend tussen de struiken geparkeerd. Met zijn armen in de zij en zijn pet diep over de ogen getrokken deed hij me nog het meest aan een vooroorlogse Zollbeamter denken. Of erger natuurlijk. Maar dat kan liggen aan de maand waarin we leven waarin de herdenkingen aan de overheersing door het naziregime met regelmaat het nieuws domineren.
‘Wat zijn wij aan het doen?’, beet hij me toe.
Lees “Controle” verderIk had mijn uitstapje goed voorbereid maar had één ding nagelaten: op de openbaar vervoer-app controleren of de trein wel reed. En dat terwijl je op alle radiozenders vrijwel dagelijks om de oren wordt geslagen met een spotje waarin je aangeraden wordt om vóór je vertrekt ‘je route te checken’. Maar misschien ook wel daarom had ik dat nagelaten. Als een waarschuwing te vaak wordt herhaald verliest het immers zijn werking.
Lees “Een praatje” verderZe zat op haar hurken met haar rug naar me toe maar zelfs in die houding herkende ik haar na al die jaren meteen.
‘Tiny!’
Lees “Tiny” verderAl meer dan tweeënzeventig jaar leef ik in vrede. Prima, niks mis mee. Gelukkig is me de directe ‘shit’ van een oorlog bespaard gebleven. Het lijkt me verschrikkelijk dat het leven beheerst wordt door angst, terreur, intimidatie, machteloosheid en constante dreiging van geweld in welke vorm dan ook. En als de oorlog beëindigd is, door te moeten leven met lichamelijke en geestelijke beschadigingen – trauma’s die het optimaal leven in het heden onmogelijk maken. Alle oorlogen zijn vernietigingsmachines.
Lees “De Constructie Van De Wereld 163.” verderOver enkele dagen, op 4 april om precies te zijn, is het op de kop af honderd jaar geleden dat mijn betovergrootvader Cornelis Willem Bruinvis overleed. Hij werd 92. Een nu ook, maar zeker in die tijd, zeer respectabele leeftijd. Tijdens zijn lange leven was hij apotheker, steendrukker, verzekeringsagent, geschiedschrijver, bouwkundig tekenaar, museumdirecteur, redacteur van de plaatselijke courant, raadslid en wethouder voor de Liberale Partij en vanaf zijn 70ste onbezoldigd stadsarchivaris van Alkmaar.
Lees “Felix labore” verderDe Betuwe is, zoals men wellicht weet, eeuwenlang een zeer geïsoleerd gebied geweest. De meanderende rivieren bepaalden de grenzen en derhalve speelde het schaarse leven zich af op de hoger gelegen delen tussen de kreken en de steeds opnieuw onderlopende komgronden in. Daardoor waren niet alleen de contacten met andere delen van het land summier, maar was er vaak ook nauwelijks verkeer mogelijk tussen de buurtschappen onderling. Pas in de loop van de 20ste eeuw, zeer recent dus eigenlijk, werden bruggen over de rivieren geslagen waardoor het isolement langzaam verminderde.
Lees “Plaatselijke gebruiken” verderOp de heenweg langs de Rijn in Arnhem naar de kunstenaars Roeki en Jerome Symons dacht ik aan het filmpje dat ik zag op internet. Het was de met de telefoon gefilmde arrestatie van de kunstenares en activiste Yelena Osipava in St. Petersburg in Rusland. Ze liep op straat en droeg twee door haar zelf gemaakte kunstwerken die handelen over en tegen de oorlog in Oekraïne. Tientallen mensen om haar heen applaudisseerden voor haar. Door acht in het zwart geklede, gemaskerde en bewapende agenten werd Yelena , die zevenenzeventig jaar is, weggevoerd. Voor haar ‘misdaad’ tegen de regering van Rusland hangt haar een fikse geldboete of gevangenisstraf boven het hoofd.
Lees “De Constructie Van De Wereld 162.” verder‘Kijk,’ zei de man die voor ons in het natte gras stond, ‘zo werkt dus dat ding.’
Hij legde de paraplu over zijn schouder en richtte hem met de punt naar voren op iets denkbeeldigs in de ruimte. Toen diepte hij een pakje sigaretten uit zijn jaszak en drukte die tegen de paraplu.
‘En dit is een soort batterij, die zorgt ervoor dat de stuwmotor wordt geactiveerd. Begrijpen jullie het tot zover?’
Lees “200 Stingers” verderIk houd het niet per jaar bij maar dit jaar hoorde ik voor het eerst de merel op vrijdag 4 februari om half 8 ‘s ochtends. Ik logeerde bij vrienden in Nijmegen en daar, midden tussen de huizen en de geparkeerde auto’s en in een van de weinige bomen die het stadscentrum telt, begon hij in een lichte schemering zijn lied.
Lees “Merel en China” verder
