Categorie: Columns

De Constructie Van De Wereld 106.

ALBERT & SONSBEEK 6

Deze column gaat over mijn kunstproject ALBERT & SONSBEEK dat zich van november 2016 tot november 2017 zal ontwikkelen.

De openbare ruimte en meer

Ons park Sonsbeek is van iedereen, hoor ik vaak. Wat is dan de rol en visie van de Gemeente Arnhem die immers de eigenaar van het park is? Ik maakte met de verantwoordelijk wethouder Ine Burgstede een afspraak om met haar te spreken over dit onderwerp. In mijn volgende column doe ik verslag. Lees “De Constructie Van De Wereld 106.” verder

Paarden

‘Nou, ze hebben dus drie kinderen en zes paarden en…’

‘Zes paarden?!’

‘Ja, zes paarden, twee paarden per kind. Want je kunt een paard niet de hele dag door berijden. Dat moet je afwisselend doen anders beul je zo’n beest af en dat is heel slecht voor een paard.’

‘Maar die kinderen kunnen toch ook wel om de dag een keer rijden?’

‘Zou kunnen, ja. Maar ze houden nu eenmaal alle drie heel veel van paardrijden. Dus om ruzies te voorkomen hebben ze zes paarden aangeschaft.’ Lees “Paarden” verder

De Constructie Van De Wereld 105.

ALBERT & SONSBEEK 5

Deze column gaat over mijn kunstproject ALBERT & SONSBEEK, dat zich van november 2016 tot november 2017 zal ontwikkelen.
Ondanks dat een groot deel van de bevolking een gul gebaar heeft gemaakt en massaal geld gestort heeft op Giro 555 om de hongersnood in landen van Afrika af te wenden.
Ondanks dat ik na het storten van mijn bijdrage naar de supermarkt ging om de ingrediënten van een heerlijke maaltijd te kopen.
Ondanks dat ik de smaak van honger nooit geproefd heb.
Ondanks, dit en dat, zus of zo, is het gewoon weer lente geworden. Daar wil ik het over hebben. Lees “De Constructie Van De Wereld 105.” verder

Strand

Hij, een royale vijftiger, kortgeknipt grijs haar, gebruind door de tenniszon en het wekelijks partijtje golf met vrindjes (heerlijk in de natuur, niets mooier dan de natuur toch?). Zij, een heel stuk jonger, half lang blond haar dat zich telkens zo heerlijk sensueel naar achteren laat strijken. Oogschaduw passend bij haar lichtblauwe zomerjurk. Samen aan het terrastafeltje. Achter het muurtje bloeiende heesters die zo zalig geuren. Kom, hoe heten die struiken ook alweer? Ze leunt voorover als om de geur nog beter in haar geheugen te leiden, de bovenrand van haar decolleté Lees “Strand” verder

De Constructie Van De Wereld 104.

ALBERT&SONSBEEK 4

Deze column gaat over mijn kunstproject ALBERT & SONSBEEK dat zich van november 2016 tot november 2017 zal ontwikkelen. Mijn naam is Albert Van Der Weide, beeldend kunstenaar sinds 1977.

Syrië in Sonsbeek

Op een mooie zondag ontmoette ik een familie uit de stad Aleppo in Syrië bij het hertenkamp in Sonsbeek. De familie was uit Aleppo gevlucht voor oorlogsgeweld en terreur vertelden ze me. We zijn nu veilig, zei de vader. Ze gaven de herten gul brood en vertelden me hoe uitzonderlijk dat is omdat er in hun eigen land geen brood voor de mensen was. Lees “De Constructie Van De Wereld 104.” verder

De Constructie Van De Wereld 102.

ALBERT&SONSBEEK  3 Januari 2017

Van november 2016 tot november 2017 is het park Sonsbeek in Arnhem mijn inspiratiebron en onderzoeksterrein

Inspiratiebron

Na nu meer dan twee maanden werken in en met Sonsbeek weet ik dat het park mijn inspiratiebron is. Dat het me een heel jaar zal boeien  en uitdagen en dat ik mijn ervaringen kan transformeren naar goede kunst weet ik niet. We gaan het meemaken. Lees “De Constructie Van De Wereld 102.” verder

De Constructie Van De Wereld 101.

ALBERT&SONSBEEK 2 December 2016

Sprengkop

Op een ochtend liepen Gerard Herbers – werkzaam bij de Molenplaats Arnhem- en ik naar de eerste sprengkop in park Zijpendaal dat aansluit op Sonsbeek. Een sprengkop is een door mensen gegraven waterbron waar het grondwater naar de oppervlakte komt. De spreng die we bezoeken ligt aan de basis van de waterhuishouding van het park Sonsbeek. Lees “De Constructie Van De Wereld 101.” verder

De Constructie Van De Wereld 100.

ALBERT&SONSBEEK 1 November 2016       

Dit is de eerste column van een serie over mijn project ALBERT&SONSBEEK, november 2016-november 2017.

Sinds 1977 woon ik nabij het Park Sonsbeek in Arnhem aan de rand van het Burgemeesterskwartier; de buurt met in het algemeen zorgvuldig onderhouden, voornamelijk oude huizen met bewoners die laag en hoog opgeleid zijn. Lees “De Constructie Van De Wereld 100.” verder

Mobiel

‘Johan? Met Rob. Johan, moet je even luisteren. Ik zit nu nog in Maison Minouche. Wat? Nee, alleen nog even een afzakkertje en… Wie? Nee, dat is in orde. Dat is dat vrouwtje in Wassenaar. Sociaal vrouwtje, belt alleen wat vaak. Moet je luisteren, Johan. Wij moeten om vier uur aan de Laan van Meerdervoort zijn. Geen minuut later, ze zijn daar erg van de klok. Red jij dat? Ja? Dan bel ik Theo dat hij vast naar Voorburg rijdt. Pikken we hem daar aan het eind van de middag op. Wat? Nee prima, als jij maar zorgt dat je om vier uur… Nee, akkoord, maar dan ook geen minuut later, ja? Tot straks!’

Lees “Mobiel” verder

Hoe directeur Schraaplust tot inkeer kwam

Een kerstvertelling

Johannes Hendrikus Schraaplust, kortweg Jo, kwam ter wereld als directeur van het olie- en gasconcern van zijn vader. Dat had pa Schraaplust besloten op het moment dat de ziekenhuisarts hem vertelde dat zijn van pijn krimpende vrouw op het punt stond te bevallen van een zoon. Zo snel als zijn besluit vaststond, zo traag verliep de bevalling zelf, want het duurde maar liefst anderhalve dag voordat de geboorte van Jo een feit was. Lees “Hoe directeur Schraaplust tot inkeer kwam” verder