Puerto Rico

FIVB Volleyball World Grand Prix 2014

Puerto Rico, ik ben er nog nooit geweest. Maar dat hoeft ook niet, want Puerto Rico kwam naar mij. Dat wil zeggen, ik moest ervoor naar de pas geopende Topsport Hal in Doetinchem, maar daar waren ze dan ook allemaal. Alle twaalf. Puerto Rico is een klein land, dus dan is twaalf heel veel. Ze speelden de sterren van de hemel, maar verloren uiteindelijk met 3-0 van de Belgische dames. Geen schande, want het volleybal zit bij onze zuiderburen behoorlijk in de lift en hun vrouwenteam kan zich onderhand meten met de wereldtop.

Lees “Puerto Rico” verder

De processie

Op zoek naar de restanten van een oud kasteel (een bizarre hobby van me waar ik maar niet los van kom), belandde ik afgelopen zondag in Oud-Zevenaar.  Daar hingen de straten vol met geelwitte vaantjes en riep een stem voortdurend ’Test! Test!’ uit luidsprekers die aan straatlantaarns waren bevestigd. Om iemand die op zoek is naar zijn voorvaderlijk stamslot op die manier een ontvangst te bereiden, valt als geste te waarderen, maar ik vond het toch wat overdreven.

Lees “De processie” verder

Vissen

De jongens waren duidelijk niet van hier, zouden ze vroeger bij ons in het dorp gezegd hebben. Gekleed in een XL-trainingsbroek met daarboven een schreeuwerig shirt baande de voorste van het groepje zich een weg naar het water door met een stok op de brandnetels in te slaan. Samen met de rauwe kreten die hij uitstootte, maakte het geheel een tamelijk agressieve indruk.

Lees “Vissen” verder

Borsten

De vrouw deed haar sjaal en schoudertas af en legde ze voor zich op het tafeltje. Toen trok ze met lange, trage bewegingen haar mantel uit. Even stond ze rechtop en keek vorsend het zaaltje rond waar over een kwartier de voordracht zou beginnen. Maar net toen ze wilde gaan zitten, bedacht ze zich en kwam met tikkende hakjes naar mijn tafeltje gelopen.

‘Meneer,’ zei ze, ‘ik ken u niet, maar weet u wat ik nou zo leuk aan u vind?’

Lees “Borsten” verder

Neusspray

De dame van de apotheek die mij elk jaar weer van mijn hooikoorts af probeert te helpen, lacht me vanachter de balie ontwapenend toe wanneer ik met mijn getrokken nummertje op haar afstap. Door haar lach alleen al verdwijnt de helft van mijn klachten op slag, maar dat zeg ik haar natuurlijk niet. Temeer daar, eenmaal thuis, die klachten altijd weer dubbel en dwars terugkeren.

Lees “Neusspray” verder

Skiën

Ze had een bloedhekel aan haar moeder en ze kon haar drie zussen wel schieten. Maar voor het overige was de familieband uitstekend, verzekerde ze me. Ze probeerde haar glas – het zoveelste – terug te zetten op het tafeltje, maar schatte de afstand verkeerd in, waardoor er barpersoneel met stoffer en blik aan te pas moest komen.

Ze probeerde van de gelegenheid gebruik te maken om een nieuwe bestelling te doen, maar ik gaf de serveerster een wenk om daar niet op in te gaan.

Lees “Skiën” verder