De man had opvallend bolle schouders, droeg kortgeknipt spierwit haar en een kaki short waaruit een paar met tatoeages opgesierde benen staken. Hij had al een poosje naar me zitten kijken dus was het geen verrassing meer toen hij op zeker moment op teenslippers door het knerpende grind op me af kwam lopen.
Ik wachtte af.
‘Die parasol boven u, meneer, kan ik die meenemen naar mijn tafeltje verderop?’
Lees “Toestanden: De parasol” verderIk had verwacht dat het terras achter de dorpsherberg vanwege het stralende zomerweer bomvol zou zitten, maar tot mijn verrassing bleek de hof volkomen verlaten. Dat kwam mij goed uit want zo kon ik het verhaal dat ik thuis geschreven had in alle rust corrigeren.
Lees “Ontmoetingen: Vliegen” verderNa mijn aanmelding voor het grootste tekenfestival van de wereld ‘The Big Draw’ in Arnhem ontving ik het mooie en warme bericht dat ik op basis van mijn tekeningen geselecteerd ben. Gewoon op basis van mijn tekeningen, die ik al tientallen jaren maak.
Deelnemen aan ‘The Big Draw’ gaat een nieuwe ervaring voor mij worden. Ik zal een bijdrage leveren aan het ‘ramenproject’. Zal tekeningen maken op de ramen van Toko Ram Hommelstraat 87 en Kunstlokaal Art Supplies in de Steenstraat 36A in Arnhem. Voorafgaand ben ik met de eigenaren in gesprek. Om hun wensen af te stemmen op wat ik te bieden heb. ‘The Big Draw’ duurt van 12 tot en met 15 september 2024.
Lees “De Constructie Van De Wereld 193.” verderTijdens mijn wandeling vanmiddag door het Elthuizer Veld kwam opeens vanuit de bosjes een man tevoorschijn. Niet alleen zijn onverwacht verschijnen verraste mij, maar ook zijn afwijkende kleding. Hoewel een omfloerst zomerzonnetje de temperatuur aantrekkelijk maakte, droeg hij een lange zwarte mantel die tot over zijn knieën reikte en een even zwarte hoge hoed. Over zijn schouder torste hij een zware ijzeren spade. Op het bospad gekomen klopte hij het zand van zijn broek en veegde wat losse bladeren van zijn jas.
Lees “Ontmoetingen: Graafsma & De Mol” verderIn zijn grote atelier in Amsterdam noteerde ik uit de mond van Sipke Huismans: ‘Als ik aan het werk ben is mislukken altijd een optie. Dat maakt de omgang met kunst menselijk. Mislukken geeft mij de ruimte om optimaal ontvankelijk te zijn en ik kan altijd weer opnieuw beginnen.’
Lees “De Constructie Van De Wereld 192.” verder(Illustratie: Mirjam Rudolphus)
Waarde collega,
Zojuist heb ik uw roman De Inkwartiering voor de tweede maal gelezen en ik sta er nog steeds met gemengde gevoelens tegenover. Niet vanwege de inhoud en de schrijfstijl want die hebben mij menigmaal in een schaterlach doen uitbarsten, maar gemengde gevoelens omdat ik dat boek zélf had willen schrijven!
En hoe graag was ik u daarbij dan vóór geweest! Want laten we eerlijk zijn, als schrijvers zijn we elkaars concurrenten, toch? En als ik het boek eerder had geschreven dan u, dan was het ook tweemaal zo dik geworden. Want er valt zoveel meer te vertellen over wat zich afspeelt in ons dorp aan de rivier. Kent u trouwens het gelijknamige boek van Antoon Coolen, Dorp aan de rivier? Mooi boek maar eerlijk gezegd vond ik de film beter.
Lees “De schrijver en De Inkwartiering” verder(Illustratie: Mirjam Rudolphus)
Zeer geachte heer,
In ons doorgaans zo rustige dorp is enige commotie ontstaan naar aanleiding van twee ingezonden brieven als reactie op het verschijnen van uw roman De Inkwartiering.
Als secretaris van Ons Belang voel ik mij geroepen daar een reactie op te geven in de hoop de ontstane onrust te bezweren.
Lees “De partijsecretaris en De Inkwartiering” verderHij, Jos Houweling stuurde mij zijn recent uitgegeven boek ‘Laatste waarschuwingen’*. Hardcover met korte inleidende tekst en 185 digitaal bewerkte historische familie zwart-witfoto’s. Over de originele fotoportretten heeft hij monden en ogen, veelal in kleur, van zijn familieleden, vrienden, kennissen en onbekenden gefotoshopt. Past meestal niet precies. ‘Ik koester het niet-perfecte’, vertelde hij me later.
Lees “De Constructie Van De Wereld 191.” verder(Illustratie: Mirjam Rudolphus)
Beste meneer de schrijver,
Ik heb uw boek, De inkwartiering, nog niet gelezen maar mijn zwager die goed is met computers, liet mij van de week de ingezonden brief van die zogenaamde notaris Petitbon lezen. Wij kennen deze man want hij woont schuin tegenover ons en hij is helemaal niet zo aimabel of hoe je dat noemt! O nee, hij is de gierigheid zelve, meneer, een echte vrek! Voor ieder testament dat hij uit zijn computer draait rekent hij 560 euro, vijfhonderdzestig! En het enige wat hij daarvoor doet is een paar namen veranderen en op de knop drukken van de printer, of hoe heet zo’n ding. Kassa!
Lees “De buurvrouw en De Inkwartiering” verder
Op de weg naar het bezoek aan de kunst-Biënnale van Venetië maakten we een aantal prachtige wandelingen in de bergen van de Dolomieten, ook in Italië. We wandelden bij helder weer boven de boomgrens.
Boven de boomgrens valt iedere boom die er staat op. Staand bij zo’n boom dacht ik vaak aan het project ‘Arnhemse bomen vertellen’.
Lees “De Constructie Van De Wereld 190.” verder
