Ik had besloten om vanwege het zachte lenteweer een dag vrij te nemen en een lange wandeling te maken. Na dik twee uur lopen bereikte ik een buurtschap waar ik sinds mijn jeugd niet meer was geweest. De plek – niet veel meer dan een paar dozijn huizen aan beide zijden van een slingerende veldweg – stond toentertijd bekend als een streng naar binnen gekeerde leefgemeenschap waar het Woord Gods de leidraad vormde voor alles waar een mens in zijn leven mee te maken krijgt.
Lees “Op wracke gront” verderDe Constructie Van De Wereld 149.
Het oog van de kraanvogel
Het was, ja het was een glorieuze overwinning zonder verliezers. Zo voelde het op het moment dat de schrijver Peter W J Brouwer mij zijn nieuwe roman ‘HET OOG VAN DE KRAANVOGEL’ op een late zondagmiddag in maart 2021 overhandigde. Ik betastte de roman van papier en rook eraan en monsterde de typografie van het binnenwerk. En jawel, ik keek enigszins geforceerd kritisch en ijdel naar de omslag. Op verzoek van Peter en met instemming van de uitgever had ik namelijk de omslag ontworpen.
Lees “De Constructie Van De Wereld 149.” verderHet Rijk Pandemia
Ik ben geen fan van een overheid die zich van de ene in de andere affaire rommelt maar dat er landelijk beleid moet zijn om de corona-epidemie een halt toe te roepen is voor mij zo klaar als een klontje.
Vandaar dat ik met enig wantrouwen de man bezag die zijn fiets op de standaard zette en naast mij plaats nam op het bankje bij de bushalte.
Lees “Het Rijk Pandemia” verderDe Constructie Van De Wereld 148.
Kortom voorwaarts
Vraag niet waarom, maar sinds dat het thuiswerken door zowel de virologen als de regering als een burgerlijke deugd gepropageerd wordt, doe ik de vaat bij voorkeur met mijn eigen handen. Onze vaatwasser staat al maanden droog. De aantrekkelijk bijvangst van het met de hand afwassen is dat ik tegelijk naar de radio kan luisteren. Die hangt aan de muur boven het aanrecht en kan van zenders wisselen met een app op mijn telefoon.
Lees “De Constructie Van De Wereld 148.” verderDe verborgen horror van Spanje
Ik ben een groot dierenliefhebber en geniet enorm van mijn roedel die bestaat uit drie windhonden en een kat. Twee van mijn honden komen uit Spanje. Beiden zijn ze vrijgekocht uit een dodingstation. Dat is een destructiebedrijf waar aan de lopende band jachthonden vernietigd worden. Dit klinkt keihard, maar is de naakte waarheid.
Lees “De verborgen horror van Spanje” verderLabyrint
‘En achter in de tuin kunt u ook nog het labyrint lopen,’ zei ze terwijl ze naar een heg wees waarin een doorgang was uitgespaard. ‘Gewoon in uw eigen tempo. U wordt daar heel rustig van.’
Wij keken elkaar vragend aan.
Lees “Labyrint” verderDe Constructie Van De Wereld 147.
Mijn eerste avondklok
Klinkt als mijn eerste ‘little pony’, seksuele ervaring, dronkenschap en mijn eerste verloren onschuld. Op de memorabele datum 23 januari 2021 van 21.00 u – 04.30 uur verplicht niet op straat als gevolg van de ingrijpende pandemie.
Lees “De Constructie Van De Wereld 147.” verderWilde ganzen
Ik ga u een geheim onthullen. U leest een Vosje geschreven door een vermeende terrorist. Ja, u leest het goed. U zult nu vast denken dat ik een grap maak, maar niets is minder waar. Ik beken u dat ik samen met vrijwilligers van Animal Rights aan een Hunt Sabotage actie heb meegewerkt om wilde ganzen van een vreselijk dood te redden.
Lees “Wilde ganzen” verderDe Constructie Van De Wereld 146.
Dubbel nieuwjaar
Begin november 2020 is ons vierde kleinkind geboren. Het mooie krachtige en helder aanwezige meisje is als dochter, zus, nicht en kleindochter deel van de familie. In de voortuin van het huis waar ze woont staat een grote uitgezaagde houten ooievaar en wandelwagen met haar naam erop. De buurt en passanten weten zo dat er een uitbreiding van het gezin en de bevolking is en dat er een toekomstig speelkameraadje bij is.
Lees “De Constructie Van De Wereld 146.” verderHoe tante Corona de wereld redde
Een oudejaarsvertelling
Tante Corona had een vreselijk jaar achter de rug. Haar poes was er vandoor gegaan om pas na zes weken met een dikke buik terug te keren. Tante Corona wist meteen hoe laat het was. Handenwringend liep ze door de kamer. Wat moest ze in vredesnaam met een nest jonge katjes? Niemand in haar kennissenkring hield van katten en het asiel nam geen katten meer op had ze gelezen in het huis-aan-huisblad. Het personeel was onderbezet en overbelast. Nog even en de deuren zouden definitief moeten sluiten. Tante Corona had na het lezen van de onheilstijding nachten niet kunnen slapen. Al die dieren in die kooitjes! Wat ging daarmee gebeuren?
Lees “Hoe tante Corona de wereld redde” verder