Categorie: Columns

De Constructie Van De Wereld 76.

Graag leef ik in het besef dat er in het heden niet meer is dan het moment, het tikken van de klok en vloeien van de tijd. Dat de geschiedenis het kijken in een bolle spiegel of door een microscopische lens is. De toekomst een onvoorspelbare constructie van planning en toeval die voortgestuwd wordt door het verlangen om de grens tussen de realiteit en verbeelding te passeren. In de laatste maand van 2014 deel ik met jullie dit wankele inzicht en oprecht gevoel. Lees “De Constructie Van De Wereld 76.” verder

Bladgoud

De vrouw die na mij bij de vitrine was komen staan, stak haar hand op toen de man van de reparatieafdeling vroeg wie er aan de beurt was.

Ze deed dat met zoveel overtuiging en met inzet van zoveel charmes – en dat waren er nogal wat, zag ik terloops van opzij – dat hij niet eens meer ter controle zijn blik over de overige klanten liet gaan. In zijn volle lengte boog hij zich over de vitrine naar haar toe en vroeg zo innemend mogelijk wat hij op deze mooie herfstmiddag voor haar kon betekenen. Lees “Bladgoud” verder

Over Wim Dorman en de Arnhemse boekwinkels

Vorige week is boekverkoper Wim Dorman overleden. Wim Dorman was decennialang de drijvende Stille Kracht van boekhandel Hijman in Arnhem, ooit officieel bekend als boekhandel Hijman, Stenfert Kroese & Van der Zande aan de Grote Oord, de boekhandel van ‘de oude mevrouw Hijman’, ook zo’n monument in de stad, een vrouw die niet alleen van boeken hield, maar ook van beeldende kunst, en die regelmatig kleine tentoonstellingen organiseerde in haar winkel. Lees “Over Wim Dorman en de Arnhemse boekwinkels” verder

Handcrème

Ik was de drogisterij binnengelopen voor een staafje cacaoboter. Het winkelmeisje dat net met een doos babyzeepjes uit het magazijn kwam, keek me bevreemd aan. Maar toen ik haar uitlegde dat ik het spul nodig had om het beslaan van mijn zwembril te voorkomen, leek ze me wat serieuzer te nemen.

We hebben wel vaseline en blistex, zei ze. Of dat misschien wat was?

Lees “Handcrème” verder

Man vermist

Eerst even voor de niet-Amelanders onder ons – waartoe ik zelf natuurlijk ook behoor – het is: hét Oerd en dé Hon. Beide natuurgebieden liggen aan de oostkant van Ameland en lopen in elkaar over, waarbij de Hon het meest oostelijke en dus jongste deel van het eiland is. Want, zoals bekend, onze Waddeneilanden brokkelen voornamelijk aan de westzijde af en groeien aan de oostzijde aan.

Lees “Man vermist” verder

Puerto Rico

FIVB Volleyball World Grand Prix 2014

Puerto Rico, ik ben er nog nooit geweest. Maar dat hoeft ook niet, want Puerto Rico kwam naar mij. Dat wil zeggen, ik moest ervoor naar de pas geopende Topsport Hal in Doetinchem, maar daar waren ze dan ook allemaal. Alle twaalf. Puerto Rico is een klein land, dus dan is twaalf heel veel. Ze speelden de sterren van de hemel, maar verloren uiteindelijk met 3-0 van de Belgische dames. Geen schande, want het volleybal zit bij onze zuiderburen behoorlijk in de lift en hun vrouwenteam kan zich onderhand meten met de wereldtop.

Lees “Puerto Rico” verder

De processie

Op zoek naar de restanten van een oud kasteel (een bizarre hobby van me waar ik maar niet los van kom), belandde ik afgelopen zondag in Oud-Zevenaar.  Daar hingen de straten vol met geelwitte vaantjes en riep een stem voortdurend ’Test! Test!’ uit luidsprekers die aan straatlantaarns waren bevestigd. Om iemand die op zoek is naar zijn voorvaderlijk stamslot op die manier een ontvangst te bereiden, valt als geste te waarderen, maar ik vond het toch wat overdreven.

Lees “De processie” verder