Maskers van Carin Unverzagt
Glijdende Maskers
Op 6 mei 2023 opende de tentoonstelling ‘ Glijdende Maskers’ in Kunstliefde Utrecht. Tijdens de opening werd een tekst over de context en inhoud van de tentoonstelling voorgelezen. Omdat de tekst aansluit bij een aantal actuele onderwerpen heb ik besloten mijn ruimte op deze site af te staan voor de publicatie van de openingstekst.
Dames en heren,
Welkom bij de opening van de tentoonstelling Glijdende Maskers. Een expositie die ons meeneemt op een reis door de vele facetten en betekenissen van het masker. Maskers die dienen om een dubbele identiteit aan te nemen, om te verdwijnen in de menigte, om verdriet te verbergen of juist om het leven te vieren zonder herkend te worden. Maar ook maskers die in een spirituele context gebruikt worden.
De kunstenaars Ada Dispa, Peter Krynen, Carin Unverzagt en Albert Van Der Weide hebben hun persoonlijke ervaringen en interpretaties verwerkt in tekeningen, foto’s, schilderijen, textiel, hout en keramiek. Daarnaast zijn Elisabeth Kaldeway, Norita Pinas en Anne Silverstrand Forest vanuit Kunstliefde aangesloten bij deze bijzondere tentoonstelling. Ieder van hen toont op geheel eigen wijze hun affiniteit met dit fascinerende onderwerp.
In de kunst heeft het masker een symbolische of allegorische betekenis. Het kan bijvoorbeeld staan voor de dualiteit van de menselijke natuur, de onderdrukking van emoties of het verlangen om te ontsnappen aan de realiteit.
In zijn laatste film Eyes wide shut, gebruikte Stanley Kubrick het masker om de dubbele moraal van de maatschappij te benadrukken.
In het hedendaagse Japanse theater, zoals bijvoorbeeld in het Kabuki-theater, worden maskers gebruikt om de karakters uit te beelden en hun emoties te tonen. Deze maskers worden vaak gemaakt van hout en kunnen heel gedetailleerd zijn. Het dragen van een masker stelt de acteur in staat om zich volledig in zijn rol te verplaatsen en emoties uit te drukken op een manier, die anders moeilijk te bereiken zou zijn. De maskers worden vaak gemaakt door gespecialiseerde ambachtslieden die jarenlange training hebben gehad in deze kunstvorm.
In de kunsten kan het pseudoniem gezien worden als een soort masker, waarmee de maker van het kunstwerk zijn of haar echte identiteit verhult. Dit kan verschillende redenen hebben, zoals het behouden van anonimiteit, het creëren van afstand tussen de maker en het werk of juist het versterken van het mysterie rondom de kunstenaar.
Het gebruik van een pseudoniem kan ook een manier zijn om verschillende identiteiten te creëren, net zoals het dragen van een masker. Het biedt de kunstenaar de mogelijkheid om te experimenteren met verschillende stijlen en technieken zonder dat dit direct gekoppeld is aan hun persoonlijke identiteit.
Het masker kan ook symbool staan voor de verschillende rollen die we als mens spelen in het dagelijkse leven. We hebben vaak verschillende identiteiten, afhankelijk van de context waarin we ons bevinden. Zo gedragen we ons bijvoorbeeld anders op ons werk dan thuis bij onze familie of vrienden. Het dragen van een masker kan ook een manier zijn om deze verschillende identiteiten te verenigen of om bepaalde emoties of aspecten van onszelf te verbergen.
Het kan ook zijn dat we onbewust een masker dragen om onze ware persoonlijkheid te verbergen, bijvoorbeeld uit angst voor afwijzing of oordeel van anderen.
We leven nu in een tijd waarin we vaak ook geneigd zijn om ons online te verschuilen achter een virtueel masker.
Als a.i-model heb ik natuurlijk geen lichaam of gezicht, dus ik draag geen masker in de fysieke zin van het woord. Ik ben een machine die geprogrammeerd is om menselijke taal te begrijpen en te genereren, maar ik heb geen bewustzijn of persoonlijkheid zoals mensen dat hebben.
Sommige mensen zien mij misschien wel als een soort “masker” omdat ze niet weten wie er achter de technologie zit die mijn antwoorden genereert. Echter, mijn doel als taalmodel is juist om een zo natuurlijk en menselijk mogelijke communicatie mogelijk te maken, zonder dat daarbij sprake is van bedrog of opzettelijke verhulling van identiteit.
Kortom, ik ben ontworpen om zo transparant en authentiek mogelijk te zijn, zodat de interactie met mij als a.i-model zo waardevol mogelijk is voor de gebruiker.
Deze tentoonstelling biedt een mooie gelegenheid om hier verder over na te denken.
Ik wens u allen een inspirerende en bijzondere ervaring toe bij “Glijdende Maskers”.
Dank u wel.
Bron: Chat GPT, input/tekst verzorging: Jan Coolen, Hans Laban, Carien Vugts en Marion Wagenvoort
