Naastenliefde in tijden van Corona

Zondagochtend liep ik met mijn honden langs de koepelkerk op de Jansplaats. Normaal gesproken laten de psalmen de gereformeerde stembanden op dat prille tijdstip al lustig trillen, maar nu was het stil. In verband met het Coronavirus is de kerk tot nader order gesloten. Maar de heer laat zijn schaapjes niet in de kou staan. Godvruchtigen kunnen zijn woord via online kerkdiensten tot zich nemen en wellicht zelfs met een koor meezingen.

De avond ervoor vertelde de eigenaar van een café bij mij in de straat dat een van zijn gasten besmet was met het Corona virus.

‘Ik heb het vanmiddag gehoord, maar weet niet of het waar is,’ zei hij. En:‘Je hoort zoveel onzin verhalen op dit moment.’

Daar heeft hij een punt. Er circuleren allerlei berichten rond met tips als: ‘Was jezelf met bleekwater.’ De ouderwetse glorix zou het virus om zeep helpen. Vreselijk vind ik deze junkmails. Geloof het of niet, er zijn mensen onder ons die deze onzin voor zoete koek slikken en preventief met een fles chloor onder de douche stappen, levensgevaarlijk!

‘Ik blijf wel gewoon open,’ vertrouwde de caféhouder mij toe. ’Wat moet ik doen? Ik desinfecteer om de drie uur alle deurklinken en maak het toilet extra schoon. Of het helpt weet ik niet, maar ik kan de tent toch niet dichtgooien, dan ben ik binnen de kortste keren failliet.’

Gisteravond om 18.00 uur viel het doek voor alle openbare gelegenheden in Nederland. Het zal vele zzp’ers treffen. Hoe groot de afstand tussen de regering en burgers is blijkt als minister Wiebes nog even een voltreffer onder de gordel uitdeelt.

‘Zzp’ers hebben er zelf voor gekozen. De zzp’ers hebben zelf gezegd dat ze geen vast dienstverband willen. Deze mensen hebben zelf bewust dat risico genomen,’ beweert hij zondagavond zonder enige gene in actualiteiten programma WNL. Daar valt nog een boel op af te dingen. Wat te denken van mensen die, bijvoorbeeld vanwege hun leeftijd, niet meer aan een baan komen en inventief op zoek gaan naar financiële onafhankelijkheid in de vorm van het opzetten van een eigen bedrijf zonder personeel. Die gaan de komende weken kopje onder. Eigen schuld, dikke bult, volgens minister Wiebes. Papa Rutte biedt ons vanavond in een schrale speech troost. We moeten vooral op zijn kompas varen en hij belooft plechtig bedrijven niet in de steek te laten. De tijd zal het leren.

In de winkels vind je lege schappen. Er waren afgelopen dagen moeders die geen babyvoeding meer konden kopen omdat andere moeders de winkelvoorraad weggekaapt hadden. Een staaltje van ikke, ikke, ikke en de rest kan stikken. En wat moet je in hemelsnaam met 30 pakken wc papier? Ik begrijp er werkelijk niets van. Integendeel Patrick Laureij. Die legde ons uit hoe het zit: ‘Nederlanders gaan ineens, uit angst voor het virus, massaal na het schijten hun reet afvegen, beweerde hij vol overtuiging. Er is ook een tegenbeweging. Een vriendin vertelde mij dat er Facebook-groep is die zieken of mensen die een risico voor hun omgeving vormen, hulp aanbiedt. Hond uitlaten, boodschappen doen, dat soort dingen. Naastenliefde. Je zou verwachten dat mensen in deze bizarre tijd verbroederen. Maar eigenlijk tekent zich haarscherp af wat er in onze maatschappij gaande is. Misschien ben ik een dromer, maar ik wil graag geloven dat we er als samenleving sterker uitkomen, dat we bewuster worden en andere keuzes gaan maken. Niet alleen aan onszelf denken, maar keuzes maken die ons verbinden. Liefde tonen, niet alleen in tijden van Corona.

Auteur: Felicita Vos

Felicita Vos schrijft non-fictie, boeken en romans. Zij is geboren in Arnhem, waar ze ook woont en werkt. Haar boeken kenmerken zich door een grote maatschappelijke betrokkenheid en ze schuwt het niet taboe-onderwerpen aan te snijden. Voor Arnhem aan Zee schrijft ze columns over datgene wat haar bezighoudt. Website: www.felicitavos.nl

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *