Elke Nederlandse plaats van enige omvang heeft één of meer winkels van Trekpleister, Etos of Kruidvat. De vestigingen van deze drogisterijketens voeren dikwijls het merkwaardigste assortiment. Voor shampoo, deodorant, luiers, verband, billendoekjes, paracetamol, neusspray, scheermesjes en nog veel meer kun je hier meestal goedkoper terecht dan in de supermarkt of ouderwetse drogisterij.
Vooral mijn vrouw komt er graag. Zij heeft altijd wel een behoefte waaraan een Kruidvat tegemoet kan komen. De haarbandjes en handzeep zijn op, of een modieuze zonnebril of leesbril met sterkte +2 moeten beslist worden aangeschaft. De Kruidvat lonkt; nergens is iets zo goedkoop en snel gevonden als daar.
Ik mag bij een dergelijk winkeluitstapje regelmatig met haar meehobbelen. Bij zo’n rondgang tussen dozen en schappen volgepropt met allerhande koopwaar ga ik mij dan wel eens te buiten aan een greep in het rek met schepsnoep. Ik heb daarbij mijn voorkeur. Schuimbanaantjes of aanverwant suikerwerk laat ik met rust. Ook Engelse drop lust ik niet, maar een hard stukje bruine of zwarte drop is niet te versmaden.
Zo ook laatst bij ons bezoek aan Kruidvat in Doetinchem. Ik pak enkele lekkere dropjes en steek ze in mijn mond. Op dat moment zie ik een wat oudere Kruidvat-medewerker – vast een leidinggevende – mijn kant opkomen. Zelfverzekerd denk ik dat het allemaal niet zo’n vaart zal lopen, maar niet dus. Haar opgemaakte ogen kijken mij vanachter haar brillenglazen fel aan en zij vraagt waar ik mee bezig ben. Op heterdaad betrapt mompel ik wat van “een dropje gepakt en opgegeten want ze zijn zo lekker”. “En nu?” vraagt zij aan mij. Zij beantwoordt de vraag zelf en geeft de opdracht “uitspugen”. Overrompeld vraag ik waar ik dat uitgespuugde dropje dan moet laten. “Daar, in de afvalbak”, geeft zij repliek. Bedremmeld doe ik wat zij zegt. Als een snotneus voel ik mij op mijn nummer gezet. “Het zou een mooie boel worden als iedereen zoiets doet”, zegt ze wegbenend naar het kassameubel.
Mijn vrouw die alles zag gebeuren lacht zich rot. Zij vindt het net goed, dat ik nu eindelijk eens op heterdaad ben betrapt. U moet weten dat zij mij al eerder berispte over mijn stiekeme gegraai in het snoeprek. Moraal: snoep pikken bij Kruidvat in Doetinchem valt af te raden. Ook mijde men vestigingen van Trekpleister, Etos, of hoe die andere ketens ook moge heten. Ik heb mijn lesje geleerd.
