De Constructie Van De Wereld 129.

Meer bomen

“Mijn leven is een reeks boeken,” vertelde de man toen hij van mij op straat vier euro in ontvangst nam. “Van dit geld ga ik naar hiernaast,” wijzend naar de supermarkt, “om een gezonde salade te kopen. De dokter heeft mij vanmorgen gezegd dat ik aan mijn conditie moet werken om de operatie te overleven. Mijn hartklep doet het niet goed, daar moet ik aan geholpen worden.”

Roken

“Het is beter dat ik met roken stop. Ja, ik zal stoppen als dit pakje shag leeg is.” Hij zwaaide, voor mijn gezicht, met een bol staand pakje met verontrustende teksten over dood en verderf er op. “Mijn vader rookte als een ketter, is dood gegaan aan kanker. Goede en lieve man en is nog steeds een voorbeeld voor me.”

Schakelen

“Ik kan goed schakelen, doe een boek van mijn leven dicht en open direct een nieuw boek,” zei hij. “Ooit was ik kok in een sterrenrestaurant. Werd van de ene op de andere dag houthakker bij Staatsbosbeheer. Lekker hakken en zagen in de vrije natuur. Het prachtige geluid van een vallende boom op de grond en het gevoel iets goeds te doen voor de toekomst van de mensen.” Daarna, ineens gehaast mij vriendschappelijk op de schouder slaand: “Ik ga roken want deze baal moet leeg voordat ik geopereerd wordt.”

Staatsbosbeheer

Twee dagen later kwam ik de man weer tegen. Hij had een half opgerookte sigaret in zijn mondhoek.  “Mijn dokter belde op met de mededeling dat de operatie uitgesteld is,” vertelde hij. “Dus ik mag van mezelf gewoon blijven roken.” Met glimmende ogen: “ik ga solliciteren bij Staatsbosbeheer. Een oud-collega vertelde dat ze mensen nodig hebben om bomen te kappen. Zijn baas vertelde dat het nodig is om ruimte in de bossen te maken en om met het hout geld  te verdienen om nieuwe aanplant van bomen te kunnen betalen.”

Kortsluiting

In mijn hoofd voltrok zich een milde kortsluiting toen ik zijn mededeling in verband bracht met de klimaatdoelen van de regering die gehaald moeten worden. Om de wereld, te beginnen in Nederland, voor toekomstige generaties wat betreft klimaat en milieu beter leefbaar te maken . Nieuwe aanplant die over pakweg dertig jaar weer een bos vormen en pas dan volwaardig paraat zijn als middel om CO2-uitstoot te compenseren. Want zelfs de meeste radicale klimaatontkenners onderschrijven het inzicht dat bomen CO2 uit de lucht omzet naar zuurstof.   

Auteur: Albert Van Der Weide

Albert Van Der Weide is kunstenaar en woont en werkt in Arnhem. Hij exposeert en voert projecten uit in binnen- en buitenland. Albert schrijft sinds 2009 columns voor Arnhem aan Zee. +31 64 15 74 352, https://albertvanderweide.nl/

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *