De Constructie Van De Wereld 138.

Berichten vanaf het eiland (1)

Musea en voetbalstadions

In 2018 waren er 32.0 miljoen bezoeken aan Nederlandse musea (bron: de museumvereniging) en maar 5.8 miljoen bezoeken aan voetbalstadions (bron: transfermarkt.nl). Een groot verschil en ik vraag me waarom de actuele kunst zo bedroevend weinig aandacht krijgt in de massamedia. Waarom heeft de NOS televisie, de publieke omroep, wel een sportjournaal met en accent op voetbal? En waarom ontbreekt in het journaal nieuws uit de wereld van de kunst? Net toen ik aanvullende informatie begon te verzamelen over dit onderwerp om er met drift over te schrijven werden van wege de uitbraak van het coronavirus alle musea en voetbalstadions gesloten.

Dagritme

Door het onzichtbare coronavirus kom ik alleen voor het hoogstnoodzakelijke buiten de deur. Ik neem de adviezen en maatregelen van de overheid en wetenschappers om besmetting te voorkomen serieus. Het coronavirus, de sluipmoordenaar voor risicogroepen, heeft het dagelijks leven in een lage versnelling gezet. Het is een pandemie met ingrijpende menselijke drama’s en een onafwendbare economische recessie tot gevolg. Het eind van de catastrofe is volgens deskundigen niet te voorspellen en de beschermende maatregelen om het onheil in te dammen zijn door de regering verlengd tot 1 juni 2020. Mijn echtgenote en ik wonen in een comfortabel huis, met tuin en een mondvoorraad van iets meer dan een week.

Cappuccino

Er staan geen leuke of zakelijk afspraken buiten ons huis meer in de agenda. Het lijkt al maanden geleden dat ik een café binnenliep en dan een cappuccino bestelde. De in vrijheid gekozen interactie met het openbare en publieke leven van ‘vroeger’ heeft plaatsgemaakt voor een duidelijk dagritme in huis. Inclusief het op gezette tijden volgen van het verloop van de crisis op de televisie en op internet. We onderhouden contact met de leden van ons gezin inclusief de piepjonge kleinkinderen via internet. Het delen van verhalen en foto’s is hartverwarmend en troostrijk. In mijn atelier en studeerkamer van mijn echtgenote gaat alles gewoon door. We leven op een denkbeeldig eiland en soms gaan we naar het denkbeeldige vaste land.

Het vaste land

Op het vaste land ging ik op een vroege morgen naar de supermarkt. Het winkelwagentje was verplicht met het verzoek voor gebruik zelf te reinigen met zeepsop en een borstel. Tijdens het droogdeppen van het winkelwagentje met keukenpapier hoorde ik mijn naam en zag de man waarmee ik soms in het park een praatje maak. Op meer dan twee meter afstand riep hij: ‘Wat een toestand. Ik zat gisteren met drie kameraden op een bank in het park. Toen kwam de politie die ons vertelde dat we alleen nog met twee mannen op de bank mogen zitten. Met anderhalve meter ertussen. Als we dat in het vervolg niet doen krijgen we een boete van vierhonderd euro de man. Als het zo moet met die coronavirus ga ik niet meer naar het park. Dan kijk ik liever thuis naar een spannende film op Netflix, ja toch?’ Ik knikte naar hem en dacht aan mijn eiland.

Foto’s van de objecten: This boots are made for thinking 2.

Auteur: Albert Van Der Weide

Albert Van Der Weide is kunstenaar en woont en werkt in Arnhem. Hij exposeert en voert projecten uit in binnen- en buitenland. Albert schrijft sinds 2009 columns voor Arnhem aan Zee. +31 64 15 74 352, https://albertvanderweide.nl/

Eén gedachte over “De Constructie Van De Wereld 138.”

  1. Heel erg herkenbaar Albert. Wat een toestand. Ik doe maandag- en dinsdagochtend om 8 uur de boodschappen, zo goed als niemand in de winkel. Om half 9 ben ik weer thuis. Verder elke dag rond het middaguur ruim 1 uur fietsen over de dijken bij Huissen, Elden en Driel (heerlijk rustig) en rondom Arnhem (aan de randen van Arnhem ook bijna niemand te zien). Paar keer in de week lunch of wijntje buitenshuis schiet er nu bij in. Maandelijks museum of expo ook even niet. Maar die tijden komen vast binnenkort weer, dan is het extra genieten. Groet Theo

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *