Het is zondagavond 2 juli en met een schuin oog volg ik de voetbalwedstrijd Nederland-België. Met een schuin oog, omdat er ook nog een berg strijkgoed weggewerkt moet worden en voetbal – ik heb het iets meer dan twintig jaar beoefend en kan er dus enigszins over meepraten – nu eenmaal niet op alle momenten even aantrekkelijk is om naar te kijken. Daarom heb ik mijn laptop achter de strijkplank neergezet en doe ik dus twee dingen tegelijk.
Laptop? Een laptop omdat ik al jaren geen tv meer heb. Weggedaan omdat de hoeveelheid ellende die dagelijks over mij werd uitgestort mij op zeker moment te veel werd. Slechts bij tijd en wijle gebruik ik de NOS-app op mijn computer om nog enig contact te houden met de buitenwereld. Maar vanavond is mij een aantrekkelijke verpozing beloofd in de vorm van een oefenwedstrijd tussen de ‘Oranje leeuwinnen’ en de ‘Red Flames’ van onze zuiderburen. De wedstrijd wordt gespeeld in het Parkstad Limburg Stadion van Eerste Divisie-club Roda JC in Kerkrade. Daar beginnen bij mij meteen al de wenkbrauwen te fronsen want dat je naar Limburg afreist om van het heuvellandschap te genieten kan ik mij goed voorstellen, maar dat je dan voor Kerkrade kiest ..?
Het duel tussen de tweeëntwintig voetbaldames is bedoeld als uitwuifwedstrijd, vertelt ons de commentator die zich net als ik verheugt op anderhalf uur voetbalplezier. Meteen echter voel ik hoe mijn maag zich weer samentrekt: een uitwuifwedstrijd..! De Nederlandse voetbalsters, zo legt de man ons kijkersvolk uit, hebben zich, in tegenstelling tot de Belgische, geplaatst voor het WK-voetbal dat later deze maand van start gaat in Australië en Nieuw-Zeeland. En omdat ze meteen na afloop van de wedstrijd daarheen vertrekken moeten ze uitgezwaaid worden in de hoop dat dat hun stemming en motivatie vergroot.
Tijdens zijn uitleg blaast de Duitse scheidsrechter Angelika Söder op haar fluitje en gaat de wedstrijd van start om al na twee minuten een doelpunt op te leveren. Al strijkend zie ik hoe spits Lieke Martens de bal krijgt toegespeeld door Daniëlle van de Donk en meteen uithaalt. Met een lichte curve naar rechts verdwijnt de bal achter de Belgische keepster Nicky Evrard in het net. Wanneer het voornamelijk Nederlandse publiek is uitgejuicht, vertrouwt de commentator ons toe dat Lieke net vorige week is getrouwd. Er klinkt lichte spijt door in zijn stem wat ik goed kan begrijpen want Lieke is een leuke meid om te zien.
Terwijl ik de valse vouwen uit mijn zomerbroek probeer weg te strijken zie ik hoe de Belgische speelster Kassandra Missipo Daniëlle van de Donk van achteren bij haar shirtje grijpt. Even vrees ik dat het textiel aan flarden gaat maar het blijkt van goede kwaliteit want het blijft heel. Onsportief!, roept de commentator in zijn microfoon. Even blijft de strijkbout op mijn broek staan. Onsportief? Het hele voetbal is al decennia onsportief! Het grote geld heeft zich er meester van gemaakt en het geweld rondom de velden lijkt maar niet bezworen te kunnen worden. En met wat alle voetballers samen in een jaar aan salarissen krijgen uitgekeerd kan de honger in Afrika in een maand tijd worden uitgebannen. Natuurlijk is shirtjestrekken onsportief en de Belgische krijgt er dan ook prompt een gele kaart voor. Maar om ‘onsportief!’ te roepen terwijl de corruptie tot in de hoogste voetbalkringen rondwaart, komt op mij toch als een gotspe over.
Overigens zal het de enige kaart zijn die de scheidsrechter in deze toch tamelijk sportieve wedstrijd trekt en de Nederlandse dames winnen het duel met 5-0.
Niettemin blijf ik met wat vragen zitten. Zal het met het vrouwenvoetbal dezelfde kant opgaan als met het harde egocentrische mannenvoetbal? Zullen de vrouwen genoegen nemen met een onkostenvergoeding als ze ergens ver weg een wedstrijd moeten spelen of zullen zij ook voor het grote geld gaan? En zullen ze elkaar op het veld meer ontzien dan de mannen die er geen beletsel in zien om de tegenstander met een brancard van het veld af te laten dragen? Het zal blijken wanneer het WK voor het Nederlandse team op zondagmorgen 23 juli (om half 10 ’s ochtends Nederlandse tijd) van start gaat met het duel tegen de Portugese dames. Live op tv dus net als de wedstrijden tegen de VS en Vietnam in de week erna. Sportiviteit troef? We gaan het zien.
voetbal kan me hoegenaamd niets schelen maar dit was grappig om te lezen en hoe het spel en de betaling zich verder zal ontwikkelen gaan we afwachten.
Momenteel het WK-voetbal voor vrouwen volgend vrees ik met grote vreze dat ook bij de vrouwen de hardheid in het spel en de commercie eromheen overheersend gaan worden. Helaas, helaas!
Maar dank voor je reactie, Andrea.