‘Goede morgen meneer’
Als ik op het platte dak van ons huis sta, kan ik Park Sonsbeek in Arnhem zien. Op dit dak liggen zonnepanelen die ons op jaarbasis behoorlijk wat elektriciteit leveren. Met het plezierige effect dat wij in de voorgaande periode een deel van de investering terug hebben verdiend. We leveren zo onze bijdrage aan de energietransitie. Die is noodzakelijk nu de gasvelden in de provincie Groningen op termijn gesloten worden in de strijd tegen aardbevingen en verzakking van panden. En we helpen op piepkleine schaal mee het milieu en klimaat weer op orde te krijgen. Ons dak is vanuit dit perspectief een win-, win-, winsituatie.
Sint Jansbeek
Welaan, staand op ons dak zie ik Park Sonsbeek. Te voet vanaf ons huis heb ik pakweg binnen negen minuten de Sint Jansbeek bereikt. De mooie beek met haar krachtige geschiedenis duikt aan de rand van het park onder de stad om in het centrum als kleine kanaaltjes weer zichtbaar te worden. De kanaaltjes heten in de stad ook ‘Jansbeek’. Deze typering kan met recht de verbeelding aan de macht genoemd worden.
Gitaar
Onlangs werd ik wandelend in Sonsbeek aangesproken door een jonge man met een gitaarkoffer. ‘Goede morgen meneer. Mag ik u een onbescheiden vraag stellen? Ik ben namelijk momenteel dakloos en heb 4 euro nodig voor de nachtopvang’. Ik keek naar de zachte uitdrukking op zijn gezicht. ‘Als het zomer zou zijn kon ik hier tussen de bosjes slapen. Maar daar is het nu te koud en te nat voor’, vervolgde hij.
Zonder met mezelf in gesprek te gaan, pakte ik mijn portemonnee, zag alleen een biljet van 10 euro en gaf dat aan hem. Hij nam het voorzichtig aan en wees op zijn gitaarkoffer en zei: ‘ Voor de zes euro die ik overhoud, koop ik een nieuwe snaar voor mijn gitaar. Want die is kapot. In de zomer gaat u mij in het park zien meneer. En dan ga ik speciaal voor u spelen en zingen en geld ophalen’. Ik verheug me nu al op de zomer, in de wetenschap dat het eerst nog lente gaat worden.
