De man met een tampon in zijn neus
Het draadje
Op een dinsdagochtend kort voor 09.00 uur zocht ik in de trein een zitplaats op het traject Arnhem Centraal / Amsterdam Bijlmer Arena. Ik reis al tientallen jaren met de trein zonder noemenswaardige vertraging of onbeschoft gedrag van mijn medereizigers. Ook ik gedraag me doorgaans beschaafd. Soepel had ik een zitplaats aan het raam gevonden in een 2e klas coupé. Deed mijn jas uit, ging zitten en keek uit het raam naar buiten. Zag de stad verglijden in een gevarieerd landschap met de rivier, uitgestrekt grasland en bebossing aan de horizon in overwegend grijstinten.
Ik keek voor me uit en zag tegenover me een man zitten met een tampon in zijn linker neusgat. Waar zijn huid het wit van de tampon raakte was een ring van helder bloed zichtbaar. Het draadje onder aan de tampon bewoog speels door het schudden van de trein. De man had grijs haar en een gerimpeld voorhoofd waaruit ik opmaakte dat we leeftijdgenoten zijn. Een label dat ik liever niet plak, maar dat wel de sfeer en context van de situatie aangeeft.
Misverstand
In mijn hoofd ontstond bij de aanblik van het hoofd en de neus van de man kortstondig ontregelende verwarring. Hier was fundamenteel sprake van een misverstand. Jawel de tampon was bedoeld voor een lichaamsopening, maar niet deze van de man. Ook de man als lichaam kwam niet overeen met de mens waar de tampon voor ontwikkeld en gemaakt is.
Een vrouw, zijn vrouw
Ik bleef de man gefixeerd aanstaren wat blijkbaar een vrouw, die kort daarna zijn vrouw bleek te zijn, die naast hem zat opmerkte. “Mijn man, mijn man had een bloedneus,” zei ze. Ik knikte en probeerde meelevend en invoelend over te komen. Ze vervolgde: “Een papieren zakdoek, die ik wel bij me heb, helpt niet. Zit zo vol bloed dat dan zijn overhemd en colbert bevlekt.”
Volgend station
De conducteur ergens verderop in de trein deelde, met een blikkerige stem door de intercom, mee dat we volgens de dienstregeling op de minuut nauwkeurig het volgende station gingen bereiken. De man, met de tampon in zijn neus, keek nog steeds voor zich uit en gaf me de indruk door me heen te kijken.
