Jojo

Ik houd niet van schelden maar toen de Belgische minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke van de week, wijzend op het kabinet Rutte, sprak van een jojo-beleid waar het de Nederlandse aanpak van de corona-epidemie betrof, kon ik hem alleen maar gelijk geven. Eerst dacht ik nog even de enige ‘Ollander’ te zijn die er ook zo over dacht, maar twee dagen later meldde de NOS dat 54% van de Nederlandse bevolking het eveneens onverantwoord vindt dat het kabinet de coronamaatregelen zo snel heeft versoepeld.

Dat zou blijken uit een enquête die het bureau I&O Research in opdracht van het mediabedrijf heeft uitgevoerd. Daar staat tegenover dat een kwart van de Nederlanders van mening is dat de versoepelingen die eind juni ingingen, juist wel terecht waren.

Inmiddels is komen vast te staan dat er in de eerste twee weken van deze maand bijna zeventig festivals en horecafeesten zijn gehouden waarbij 1.714 mensen besmet zijn geraakt met de veel besmettelijkere deltavariant van het virus. Volgens het RIVM is dat aantal nog maar een voorlopige tussenstand en stevent Nederland af op een nieuw dieptepunt in deze al anderhalf jaar durende epidemie. Met dit verschil dat het nu vrijwel allemaal jongeren tussen de 18 en 25 jaar zijn die besmet zijn geraakt.

Ik voel me niet altijd even prettig als ik tot een meerderheid behoor – ook al bestaat die in dit geval uit maar iets meer dan de helft – maar dit keer wel. Vooral nadat ik afgelopen week in de trein naar Arnhem de enige passagier was die een mondkapje droeg. De overige passagiers waren jongeren die joelend een avondje gingen stappen in de grote stad en daar hoort natuurlijk geen mondkapje bij…

Jojo. Mijn zusje was aardig bedreven in dat spelletje, kan ik mij herinneren. Daarbij ging het niet zozeer om de kunst om dat houten katrolletje zo vaak mogelijk langs het touwtje op en neer te bewegen, maar om er tegelijkertijd kunstjes mee uit te voeren. Degene die dat katrolletje een salto kon laten maken en dat ook achter de rug kon doen kwam het hoogst in aanzien. Totdat er weer een ander spelletje uit de kast werd getrokken. Rolschaatsen kon ze trouwens ook behoorlijk. Tollen was daarentegen niet aan haar besteed en ik heb haar ook nooit zien knikkeren. Maar dat waren misschien toch meer jongensspelletjes.

Overigens kon je in die jaren bij de plaatselijke snoephandelaar voor 5 cent jojo-drop kopen, ook wel roldrop genoemd. Het was een opgerolde sliert drop die je al etend kon afrollen tot je in het midden – als een soort bonus – een gekleurd rond balletje snoep overhield. Heel leuk en lekker en het hield de tandartsen aan het werk.

De jojo kan ik me ook herinneren uit een conference van Henk Elsink: Harm met het harpje uit 1969. Thuiskomend van vakantie vertelt ‘Eugène’, die op zijn huis paste, op nogal abrupte wijze dat de poes dood is. Eugène wordt uitgelegd dat je zo’n akelig bericht voorzichtig moet inleiden. Bijvoorbeeld door te vertellen dat je op het balkon met een jojo aan het spelen was, dat de poes ernaar sprong en dat ze daarbij van het balkon viel. Op de vraag vervolgens hoe het met opoe is die inwoont begint Eugène: ‘Nou, Harm, ik was met mijn jojo-tje op het balkon aan het spelen …’

Inmiddels heeft het kabinet de versoepelingen in het corona-beleid halsoverkop teruggedraaid. Geen grote bijenkomsten meer, geen festivals, geen horecafeesten tot zeker half augustus. De Vereniging Nederlandse Poppodia en -Festivals (VNPF) en de Vereniging van Evenementenmakers (VVEM) zijn ‘verbijsterd’ over dit besluit, zo maakten ze van de week bekend. ‘Het is een volkomen onrealistische situatie voor organisatoren om leveranciers, personeel, artiesten en bezoekers nog weken aan het lijntje te houden. Er is nu duidelijkheid van de overheid nodig en niet pas half augustus’, zo stelden ze in een gezamenlijke verklaring. En ze eisen geld: ‘De compensatie vanuit het garantiefonds moet verhoogd worden van 80 naar 100 procent.’

Geen woord van beide organisaties over de vele besmettingen die het gevolg waren van die evenementen. En over cijfers gesproken: in de anderhalf jaar dat de corona-epidemie nu over de wereld raast, zijn er in ons land 1,76 miljoen mensen besmet geraakt waarvan er 17.770 zijn overleden. En dat is nog maar een voorzichtige schatting van het RIVM omdat de doodsoorzaak in de eerste paar maanden van de epidemie niet even nauwgezet werd bijgehouden door de ziekenhuizen en verpleeginrichtingen. Wereldwijd, zo meldt de WHO, zijn er tot nu toe 188 miljoen mensen besmet geraakt met het virus waarvan er 4,06 miljoen mensen zijn overleden.

Vreemd toch dat er voor dit soort cijfers zo weinig belangstelling is.

Auteur: Ed Bruinvis

Studeerde voor tekenleraar aan de Arnhemse kunstacademie en normatieve maatschappijleer bij professor Hoefnagels (Radboud Universiteit). Is sindsdien actief in het vredes- en ontwikkelingswerk (Stichting Doca, Platform Arnhem Mondiaal en landelijk Platform tegen Wapenhandel). Publiceert behalve onderzoekswerk ook poëzie (Rivierklei, 2008, De Muze, 2015 en Vage klachten, 2019) en verhalen (Open op zondag, 2010 en Het terras, 2014), in 2017 gevolgd door de novelle Angelie. In 2019 verscheen (digitaal) het boek Arnhem Mondiaal over veertig jaar samenwerkende Arnhemse vredes- en ontwikkelingsorganisaties.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *