Categorie: Albert Van Der Weide

Berichten vanaf het eiland (2)

In verband het coronavirus is ons huis in overdrachtelijk zin een eiland en gaan wij, mijn echtgenote en ik, soms naar het overdrachtelijke vasteland. Jawel, jawel deze situatie kan duren totdat we allemaal ingeënt zijn met een vaccin dat er nog niet is, brrrr.

Blijf gezond

‘Blijf gezond’ is een gevleugelde uitspraak geworden. Ik ervaar het als een bevel waaraan de waarschuwing verbonden is: als je niet gezond blijft, dan zwaait er wat, dan is de kans groot dat het onheil met fatale gevolgen vol over je heen komt. Ik ben iets meer dan 7×10 jaar en behoor statistisch tot de risicogroep. Stoer: ik blijf gezond tot het tegendeel bewezen is. Ha.

Lees “De Constructie Van De Wereld 139.” verder

Berichten vanaf het eiland (1)

Musea en voetbalstadions

In 2018 waren er 32.0 miljoen bezoeken aan Nederlandse musea (bron: de museumvereniging) en maar 5.8 miljoen bezoeken aan voetbalstadions (bron: transfermarkt.nl). Een groot verschil en ik vraag me waarom de actuele kunst zo bedroevend weinig aandacht krijgt in de massamedia. Waarom heeft de NOS televisie, de publieke omroep, wel een sportjournaal met en accent op voetbal? En waarom ontbreekt in het journaal nieuws uit de wereld van de kunst? Net toen ik aanvullende informatie begon te verzamelen over dit onderwerp om er met drift over te schrijven werden van wege de uitbraak van het coronavirus alle musea en voetbalstadions gesloten.

Lees “De Constructie Van De Wereld 138.” verder

Arnhem Uit de Kunst

Kunstwerken en monumenten in de publieke ruimte zijn van alle tijden. Overal op de wereld kom je ze in alle soorten en maten tegen. Ze markeren een plaats en de herinnering aan een gebeurtenis. Opgericht vanuit uiteenlopende motieven door machthebbers, overheden, particulieren of belangengroepen. Gemaakt door kunstenaars die een opdracht hebben om een monument of kunstwerk te maken. Ze weten de opdracht te transformeren naar een kunstwerk of monument dat als zodanig herkend wordt en specifieke betekenis draagt. Deze column gaat over een recent verschenen boek met de titel “Arnhem Uit de Kunst” dat kunstwerken en monumenten in de publieke ruimte in Arnhem in kaart heeft gebracht.

Lees “De Constructie Van De Wereld 137.” verder

Lazarus bij de kapper

Kijkend naar mezelf bij de kapper dacht ik aan David Bowie. Mijn kapper en alle andere kappers in deze salon hebben prachtige kapsels, elegante sculpturen waardoor ze hun aanwezigheid en hun beroep articuleren. Allemaal hebben ze betekenis dragende tattoos in de armen, nek of in zijkanten van het opgeschoren hoofd. Enkelen dragen een getrimde baard . De kappers praten vrijmoedig en luid over persoonlijke en maatschappelijke  onderwerpen die ze kracht bij zetten met visies en meningen. Alle  kappers dragen een witte lange overjas met korte mouwen, op de rug de tekst: Barbershop Mama.

Lees “De Constructie Van De Wereld 136.” verder

‘Niemand is de natie, maar iedereen is.’

Het vliegtuig waarin wij zaten, dr. Marga van Mechelen en ik, vloog vanuit Amsterdam met een overstap in Parijs naar Buenos Aires de hoofdstad van Argentinië.  Op 10 kilometer hoogte passeerden we brandende regenwouden in Brazilië. De branden, veelal aangestoken uit economische motieven, richten mondiaal grote schade aan het klimaat en milieu. In veel mindere mate droeg het vliegtuig waarin wij zaten ook bij aan de opwarming van de aarde met op termijn dramatische gevolgen. Ik voel me niet direct verantwoordelijk maar ben wel medeplichtig.

Lees “De Constructie Van De Wereld 135.” verder

De site Arnhem aan Zee

Rijk Willemse, de initiatiefnemer van deze site, Arnhem aan Zee, leest als eerste mijn teksten, zet ze online en voegt de illustraties toe. Uit nieuwsgierigheid naar zijn drijfveren achter de site en zijn visie op de sociale media heb ik deze column geschreven. Waaraan bronnenonderzoek en een gesprek met hem aan voorafging.

Lees “De Constructie Van De Wereld 134.” verder

Oerol 2019

Het binnenland verlaten. De stad waar ik in los zand geworteld ben achter me gelaten. Naar het Waddeneiland Terschelling waar bij eb het water plaatsmaakt voor het zand en de geulen voor de veerboten bevaarbaar blijven.

Via Harlingen hadden we met de lijnboot het Waddeneiland Terschelling bereikt om Oerol mee te maken. Oerol is vanaf 1982 het jaarlijks terugkerend mega-kunstfestival. Eerst de cijfers van 2019. Van 12 juni tot 21 juni : 50.000 Oerolbezoekers, 64 muziekconcerten, 39 theatervoorstellingen op specifieke locaties, 16 expedities met het accent op beeldende kunst en design, poëzie en verhalen, Pop-up performances, 400.000 bezoekers van voorstellingen, 100.459 verkochte tickets. Iedere bezoeker moest een festivalbandje kopen en je kunt tegen extra betaling vriend en donateur van Oerol worden.

Lees “De Constructie Van De Wereld 133.” verder

Portret van Miriam Kruishoop

Tok, tok… dit portret van Miriam  Kruishoop schreef ik, evenals alle andere portretten die ik in deze serie schreef, uit nieuwsgierigheid en bewondering. Ze woont en werkt in Los Angeles Amerika, is filmregisseur, scriptschrijver en beeldend kunstenaar.

We leerden elkaar kennen toen Miriam aan de afdeling Voorheen Audio Visueel van Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam van 1993 – 1997 studeerde. Ik was toen haar docent. Ze maakte in het derde jaar van haar studie de film ‘Da Silva’ (film over Ayrton Senna) en won daarmee de Citroën Award. Dat was toen een nog nooit eerder vertoonde prestatie. In haar afstudeerjaar schreef en regisseerde ze de speelfilm ‘Vive Elle’ die genomineerd werd voor een Tiger Award op het International Film Festival in Rotterdam.

Lees “De Constructie Van De Wereld 132.” verder

Fietsen, micro en een witte kat

Oeps… deze column is gebaseerd op een herinnering van bijna tien jaar geleden over de energietransitie in een land ver weg van hier. Ik wil de herinnering tot leven roepen omdat het nu in een actueel verband is komen te staan. Wat ik toen zag en meemaakte kon ik vanuit mijn Nederlandse context moeilijk plaatsen. Nu wel, er is sindsdien veel gebeurd.

Lees “De Constructie Van De Wereld 131.” verder

Mustang en e-bike

Onlangs ontmoette ik op een parkeerplaats aan de rand van een bos een man, die losjes tegen een oogverblindende lichtblauwe Mustang 289 ciu V8 stond. Mustang, de legendarische auto met benzinemotor die als oldtimer, mits goed onderhouden, bij verkoop een vermogen opbrengt. De man, die ik later Max mocht noemen, deelde bijna plechtig mee bezorgd te zijn over het klimaat en milieu. Hij vertelde in dit verband de voorgaande nachten te dromen over de aanschaf van een elektrische auto. ‘Ik wil zonder vervuiling gaan auto rijden om zo ook een bijdrage te leveren aan het afwenden van de klimaat- en milieucrisis’. Na een korte dramatische geladen stilte: ‘Deze Mustang zet ik op Marktplaats te koop.’

Lees “De Constructie Van De Wereld 130.” verder