Ik ben wat ik eet en drink
Wijn en water
Meer dan vier jaar geleden zat ik in een restaurant met intimi te dineren en ineens smaakte me de uitstekende en prijzige rode wijn niet meer. Gadver… wat smerig. Ik liet het halfvolle glas onaangeroerd op de tafel achter. De volgende dag, zondag in de namiddag, ontkurkte ik thuis een fles, eveneens rode wijn, en schonk het wijnglas halfvol. Nam behoedzaam een slok en voelde de smaak van ‘bedorven ik weet niet wat’ in mijn mondholte opkomen. Spuugde de wijn uit en spoelde lang mijn mond met water. Sindsdien drink ik geen wijn of andere alcoholische dranken meer.
Iemand in mijn omgeving zei me mijn plotselinge afkeer van wijn gewoon te accepteren. Dat deed ik en het bevalt me prima. Zelden vraagt iemand naar de achtergrond van mijn ’geheelonthouding’. Ik drink water bij het eten. Hoop niet dat ik onaangekondigd de Bijbelse gave ontvang om water in wijn te kunnen veranderen.
Spekpannekoek
Onlangs zag ik in een tuin bij een boerderij een gelukkig varken. Althans, ik nam een gelukzalig en tevreden gevoel bij mezelf waar toen ik naar het dier keek. Het leek zichzelf en had geen zichtbare stress. Keek rustig om zich heen zonder aandacht voor mij te hebben. Het dier was lichtbruin behaard, niet te dik of te dun. Precies goed en maakte voor zover ik dat kan beoordelen een gezonde indruk. Het beest krijgt iedere dag eten en drinken van de boerin en haar kinderen werd me verteld. En zal de weg naar het slachthuis en de slager niet ontlopen. Ik eet weinig en uitsluitend ‘biologisch’ vlees en kan mezelf dus geen vegetariër noemen. Ik vind vlees in kleine porties niet onsmakelijk maar het gegeven dat de dieren voor de consumptie gefokt, gedood en geslacht worden, staat me tegen. Ineens kreeg ik toen ik naar dit mooie en vrije varken in de tuin bij de boerderij keek zin in een spekpannekoek. Het water liep in mijn mond.
Tekening
In 2010 maakte ik een tekening die ik ‘ Zelfportret als varken’ noemde. Waarom ? Omdat het in mijn hoofd zit en onafwendbaar is. Mmmm… lekker en goed voor mijn voortbestaan. Brrr… er is wel voor mijn behoefte een dier in eetbare stukjes gehakt en gesneden. Ik ben wat ik eet.
