Een held is niet meer

Geschokt was ik toen ik vanochtend hoorde dat cabaretier en schrijver Wim de Bie niet meer is. Op Wereld Theaterdag viel het doek voorgoed voor hem. Fredo, een personage uit mijn laatste roman, zou zeggen: ’Hij is vertrokken naar het land waar alleen verhalen over verteld worden.’ De Fredo uit Tussen zwarte vlinders was overigens tot 2017 net zo van vlees en bloed als Wim de Bie 83 jaar lang was.

Ongeëvenaard

De boodschap kwam niet alleen hard aan, ja ik voelde echt verdriet, maar ik ervoer het ook als een confrontatie. Ik ben voor een deel grootgebracht met van Kooten en de Bie. Wat heb ik genoten van Jacobse en van Es, Memien Holboog, de vieze man en hun talloze typetjes. En niet te vergeten van Keek op de Week, Simplisties Verbond, De Tegenpartij en ook van woorden als doemdenken en positivo die rechtstreeks de Dikke van Dale ingingen. Het zijn voor mij de helden van de VPRO, weergaloos goed, ongeëvenaard en je kunt hun kritische blik op de samenleving naadloos op de tijd waarin we nu leven leggen. Vandaag is een stukje van mijn jeugdjaren, en die van vele anderen, voorgoed verdwenen.

Stof tot nadenken

Het overlijden van Wim de Bie, luidt het einde van een tijdperk in. Ja, hij was al jaren ziek, maar op de een of andere manier had hij iets onsterfelijks. Dat is wat je noemt, jezelf voor de gek houden. Want we zijn geen van allen onsterfelijke goden. En met die wetenschap denkt iedereen zo nu en dan weleens na over de zin van het leven. Of over vragen als: ‘Wat wil ik nu eigenlijk? Of wat wil ik nog doen in mijn leven?’ En: ‘Doe ik datgene waar ik gelukkig van word? Of is de uiterste houdbaarheidsdatum van enkele (neven)activiteiten verstreken?’ Zo kan ik nog wel even doorgaan. Het leven is kostbaar en zonde om te verdoen met dingen waar je ongelukkig of ziek van wordt. Vandaag was voor mij een dag van schok, reflectie en zeer veel stof tot nadenken over een aantal zaken die ik naast mijn schrijverschap doe.

Bedankt daarvoor meneer de Bie. Bedankt voor alles wat u ons schonk en wat mij betreft onsterfelijk is. Goede reis, adieu.

Auteur: Felicita Vos

Felicita Vos schrijft non-fictie, boeken en romans. Zij is geboren in Arnhem, waar ze ook woont en werkt. Haar boeken kenmerken zich door een grote maatschappelijke betrokkenheid en ze schuwt het niet taboe-onderwerpen aan te snijden. Voor Arnhem aan Zee schrijft ze columns over datgene wat haar bezighoudt. Website: www.felicitavos.nl

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *