Eenvoudig leven
De stofzuiger klikte inwendig in een steeds hoger oplopend ritme. Nadat het vloerkleed voor de helft gezogen was, steeg uit de stofzuiger de lucht van verschroeid rubber op. Na een kort gereutel stopte de elektromotor, het definitieve einde van de zuigkracht die ons meer dan twintig jaar had gediend.
Op internet vonden we na kwaliteit- en prijsvergelijkingen, een nieuwe. Een dag later arriveerde het apparaat in onze woning. Ah… wat is het leven soms eenvoudig en overzichtelijk.
Ronde tafel en rechterhand
Een dag na het arriveren van de nieuwe stofzuiger daalde een regen van Russische raketten op Oekraïne neer. Met de dood van mensen en grote verwoestingen tot gevolg. Als continuering van de oorlog die begonnen is vanuit afgewogen overwegingen van machthebbers. En door het bevoegd gezag gelegitimeerd uitgevoerd door mensen, voornamelijk mannen, die bereid of gedwongen zijn andere mannen te verminken en te doden.
Ik stelde me kijkend naar de stofzuiger, die bijna geruisloos zuigt, voor dat ineens met een oorverdovend geraas onze serre verwoest zou worden. Waarmee ook in één klap de handige ronde tafel waaraan ik zat verkoold zou zijn. En ik voor de rest van mijn leven mijn rechterhand zou missen.
Naïef
Aan de telescoopbuis van de nieuwe stofzuiger kunnen twee handige hulpstukken geklikt worden. Daarmee is het zwarte glanzende apparaat optimaal efficiënt in gebruik. Ik dacht aan de mannen met hun zwarte wapens waarmee ze in opdracht elkaar doden of voor het leven traumatiseren. Ze zijn deel van een eeuwenoude mannelijke traditie die in stand gehouden wordt vanuit een cocktail van belangen.
Om oorlogen te stoppen zouden alle mannen, dacht ik naïef, die het bevel krijgen om andere mannen naar het leven te staan voor de verandering tegen de macht- en bevelhebbers moeten zeggen: “Het komt ons nu slecht uit, even een pauze voor onbepaalde tijd.”
