Schwarzwälder Kirsch

Een kerstverhaal

Dat de man de zaak inkwam voor oliebollen zag ik aan de manier waarop hij rondkijkend naar de toonbank liep. Die komt niet voor brood, dacht ik bij mijzelf, die komt voor oliebollen. Hij wilde een zak van tien.

‘Ik weet niet of we ze nog hebben,’ zei het winkelmeisje, ‘ik zal even achter kijken.’

Het meisje liep het bakkerijgedeelte in.

Geen oliebollen meer, dacht ik toen ze terugkwam. Dat was weer te zien aan de frons boven haar ogen.

‘Het spijt me, meneer, maar ze zijn op. Maandag hebben we ze weer volop.’

De man kromp ineen van teleurstelling.

‘Dat is nou toch ook wat! Ik heb mijn vrouw beloofd dat ik met oliebollen thuis zou komen.’

Dan is er maar één oplossing, dacht ik bij mijzelf: niet meer teruggaan naar huis.

Het meisje was echter uit ander hout gesneden: ‘We hebben nog wel saucijzenbroodjes, kaascroissantjes en puddingbroodjes. Zal ik daar dan een mix van tien van doen?’

De man schudde zijn hoofd.

‘Nee, daar kan ik niet mee thuiskomen. Mijn vrouw lust in deze tijd van het jaar alleen maar oliebollen.’

Dan wordt het moeilijk, dacht ik bij mijzelf.

‘Ik ben bang dat het dan moeilijk wordt’, zei het meisje. ‘Tenzij u en uw vrouw ook van kerstbrood houden natuurlijk. We hebben namelijk de originele Schwarzwälder Kirsch in de aanbieding.’

De man schudde opnieuw zijn hoofd. Hij straalde een treurnis uit die zijn weerslag op de zaak niet miste. Wat ze nog kan inbrengen, bedacht ik, is dat hij zijn vrouw belt om de situatie uit te leggen. Misschien dat ze dan alsnog voor het kerstbrood zwicht.

Het meisje fronste diep maar kreeg toen een ingeving.

‘Heeft u geen telefoon bij u?’ vroeg ze. ’Dan kunt u misschien uw vrouw bellen en vragen of ze iets anders wil dan oliebollen.’

De man schrok zichtbaar van het idee.

‘Mijn vrouw opbellen?! Nou nee, ik bedoel, ik weet niet of ze het prettig vindt als ik haar zomaar opbel. Bovendien heb ik mijn telefoon thuis laten liggen.’

Probeer het nog één keer, dacht ik, mij in de schoenen van het meisje verplaatsend, het is bijna Kerst, hét moment om goed te doen.

Het meisje trok een gezicht waarop ‘volgende klant’ te lezen viel, maar bedacht zich toen opeens.

‘Weet u wat? U mag voor deze keer onze telefoon gebruiken. Probeer het gewoon!’

Heel lief, dacht ik, nu is de man aan zet. Zo’n aanbod kan hij toch niet weigeren. Maar de man schudde opnieuw verdrietig zijn hoofd.

‘Ik ga maar’, zei hij toen. Bijna sloffend liep hij de winkel uit.

Ik rekende een Schwarzwälder Kirsch af, knikte het meisje liefdevol toe en verliet de winkel. Niet veel verderop zag ik de man weer. Hij zat op een tuinmuurtje en staarde somber voor zich uit. Ik liep op hem toe en ging naast hem zitten. Uit mijn binnenzak trok ik mijn telefoon tevoorschijn.

‘Wat was dat nou net in die winkel?’ vroeg ik. ‘Het was nog wel zo’n aardig meisje! Zal ík anders uw vrouw even bellen?’

De man zuchtte diep, keek even naar de telefoon die ik hem voorhield en staarde mij toen met droevige ogen aan.

‘Weet u wat het is, meneer?’ zei hij toen. ‘Mijn vrouw is al elf jaar dood. Eerste Kerstdag was haar sterfdag. Ze was zo dol op oliebollen. Nooit verjaardagstaart, maar altijd oliebollen …’

Ik stak mijn telefoon terug en trok hem overeind.

‘Kom,’ zei ik, ‘ik woon hier vlakbij. Ik schenk een borrel in en we nemen er een flink stuk Schwarzwälder Kirsch bij!’

Alle lezers van Arnhem aan Zee een warme Kerst en een goed – en bovenal gezond – nieuwjaar toegewenst!

Auteur: Ed Bruinvis

Studeerde voor tekenleraar aan de Arnhemse kunstacademie en normatieve maatschappijleer bij professor Hoefnagels (Radboud Universiteit). Is sindsdien actief in het vredes- en ontwikkelingswerk (Stichting Doca, Platform Arnhem Mondiaal en landelijk Platform tegen Wapenhandel). Publiceert behalve onderzoekswerk ook poëzie (Rivierklei, 2008, De Muze, 2015 en Vage klachten, 2019) en verhalen (Open op zondag, 2010 en Het terras, 2014), in 2017 gevolgd door de novelle Angelie. In 2019 verscheen (digitaal) het boek Arnhem Mondiaal over veertig jaar samenwerkende Arnhemse vredes- en ontwikkelingsorganisaties.

4 gedachten over “Schwarzwälder Kirsch”

  1. en volgens mij is dat nu juist de ware Kerstgedachte, wat jij deed.

    Bedankt voor je column, gezellige en /of prettige Kerstdagen een rustige jaarwisseling en een
    gezond 2022.

Laat een reactie achter op Ed Bruinvis Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *